Vooraf aan de LeeksterTak

Zoals met zoveel leuke dingen is de voorpret al mooier dan de activiteit zelf. Weken lang had ik toegeleefd naar de voorbespreking en het verdelen van de routes van de Leekster Tak Tocht, kortweg LTT. Daarna het grote zwarte gat en het wachten tot we echt los mochten op vrijdagmiddag.

Perron 3 --> Borger

Met de ervaring van vorig jaar dat Hans en ik in het eerste deel, van Leek naar Tynaarlo, wel erg weinig bordjes hadden geplaatst, kon het alleen maar beter. Zeker met de ondersteuning van Margreeth, die vorig jaar samen met Yolanda kampioen bordjes zetten was geworden, moest het wel een ideale mix zijn voor het uitpijlen van het deel van Tynaarlo naar Borger.

Voor de zekerheid had ik voor het eerste en het tweede deel de routepunten uitgezet in Map Source en er een soort van stafkaart van gemaakt. De eerste voor een onervaren team en de tweede voor ons als handgreep.

Margreeth en ik zouden vanaf Tynaarlo (Perron 3) opereren nadat we in Tolbert onze materialen hadden opgehaald. Omdat enige haast wel geboden was (voor het donker thuis enzo) had zij haar Daewoo Matiz voor de gelegenheid uitgerust met speciale noppenbanden en voor een betere wegligging had zij zelfs een krat met ballast op de achterbank staan. Met daarnaast de heggenschaar, bijl, snoeischaar en nijptang en de kist met pijlen, borden en veiligheidsvesten was de Matiz vol en Margreeth vol van snode plannen.
Om niets aan het toeval over te laten had zij zelfs nieuwe schoenen gekocht met extra grip voor op het gaspedaal en vederlicht om snel de bordjes te kunnen ophangen en de berm te kunnen snoeien.

De afmetingen van een Matiz zijn zeer gunstig voor het rijden op fietspaden en off road. Ook de 2 smalle bruggen, met balustrade, in het parcours konden we met gemak over. Soms met een excuus aan fietsers die we met een grote stofwolk achter ons inhaalden en heel vaak hardop zeggen dat we geen fietsers konden tegenkomen omdat die toch zaten te eten. Als dit geen avontuur is weet ik het niet meer en ik ben nog steeds van mening dat je alles in leven eens geprobeerd moet hebben om daarna te bepalen of je er spijt van hebt. Vrijdag dus een volmondig nee.
We waren nog net geen Dukes of Hazzard omdat we er geen wegen bijmaakten, maar veel scheelde het niet.

Op ongeveer 2/3 van de route begonnen we hem wel te knijpen want we raakten door onze rechtdoor pijlen heen. Na enig rekenwerk en inventief gebruik van de links- en rechtsafpijlen hadden we op het eindpunt maar een paar borden over, naast de twee die we in ons enthousiasme in tweeën hebben geslagen. Na een prima koffie bij Egbert Egberts via de nieuwe villa van Jan en Margreeth terug naar Tynaarlo en vandaar naar Leek.

Vliegende Brigade 1

Vliegende Brigade 2

Hallo Bandoeng

Vandaag, 6 juni 2015, de Gelderse Papier Route, kortweg Geparo, op het programma. Nadat 2 jaar geleden deze route door een blessure aan mij voorbij ging en vorig jaar niet werd georganiseerd moest het deze keer wel de route van de waarheid worden. Bij de inschrijving ging het al mis, ik hoefde geen inschrijfgeld over te maken en opnieuw inschrijven lukte niet op basis van een zelfde naam. Toen maar ingeschreven als Maurits.

Vrijdagavond zag het er niet naar uit dat er gestart kon worden met een regenkans van 60%, maar vanmorgen kon het niet anders dan doorgaan. Strak blauw en een door de zon opgewarmd parcours.

Gestart werd bij het zwembad in Coldenhove en via het terrein van de papierfabriek werd koers gezet naar Laag Soeren waarna er een mooi lang stuk door het bos kwam. Zo vlak als in het noorden is het daar niet en er moest in het begin al behoorlijk geklommen worden. Niet hoog, maar wel steil af en toe. Om Velp en Arnhem heen naar Oosterbeek. Hier zat ik in een redelijk grote groep en kon op kop het tempo tegen de wind in op 30 houden. Om Doorwerth, door Renkum naar de Wageningse Berg. Even voorbij Parenco ging het kennelijk nog niet snel genoeg, want een nieuwe kopman gooide het op 32 en toen moest ik lossen. Misschien was het ook wel boze opzet, wie zal het zeggen.

In eigen tempo langs het stadion van de FC Wageningen waar onder andere Dick Schoenaker en Epi Drost hun successen vierden. Ook hier een redelijke stijging in het parcours wat als voordeel heeft dat het op een gegeven moment ook weer omlaag gaat. Tussen Wageningen en Wageningen Hoog, op 45km, een ravitailleringspost waar gegeten en gedronken kon worden. Met een bol, banaan en reep in de rugzak verder voor het tweede deel dat naar ik dacht net zo ver zou zijn. Later bleek dat we hier pas op  37,5% van de route zaten.
Ook hier weer een prachtig stuk door het bos waarbij het af en toe lastig was de pijlen op tijd te zien omdat de snelheid redelijk hoog lag bergaf. Zo zag ik in een afdaling een pijl in een flits voorbijgaan en realiseerde mij pas 50m verderop dat het linksaf moest.

Van Wageningen Hoog langs Ede over de Ginkelse Hei via Mossel naar Otterlo en Harskamp. Dat waren een aantal kilometers door bewoond gebied, maar de Geparo zou de Geparo niet zijn als er niet snel van dat schema werd afgeweken en zo sloegen we rechtsaf door het bos richting Kootwijk. Boveneinde lieten we links liggen en na pakweg 87km doemde in de verte het hoofdgebouw van voormalig zendstation Radio Kootwijk voor me op. Fotopauze, want het is redelijk bijzonder dat we tegenwoordig zo dichtbij kunnen komen. Dat kon een jaar of 8 geleden nog niet. Van hier uit werd de communicatie met de koloniën onderhouden, vooral met Nederlands Indië. Geopend door koningin-moeder Emma met de legendarische woorden: "Hallo Bandoeng, hier Den Haag."
Het gebruik van de extreem lange golflengte (17,85km) heeft maar zo'n 2 jaar geduurd waarna men overstapte op de Korte Golf. Sinds 1999 wordt er vanuit het gebouw niet meer uitgezonden en wordt het voor andere doeleinden gebruikt.

   Voor meer informatie: Radio Kootwijk

Na Oostdorp kwam de teller akelig dicht in de buurt van de 100km en de finish was nog niet in zicht. Tijd om even te mindmappen en mij in te stellen op een afwijking. Gelukkig had ik niet met mijn krachten gesmeten, maar makkelijk ging hier hier niet. Het laatste brood moest er aan geloven en de derde bidon kon los. Beekbergen en Lieren liet ik achter mij en langs het Apeldoorns kanaal ging het prettig. Het stuk naar Zilven was het zwaarst met de wind vol op de kop. Gelukkig kwam hier Coldenhove weer in beeld en na dik 116km bereikte ik de finish.

Volgens de Garmin waren er minder hoogte- dan dieptepunten en van het aantal verbrande calorieën (5024) ga ik nog een weekje honger hebben. mooie tocht, goed georganiseerd en prima omstandigheden. Volgend jaar weer, maar dan met oranje punten op de pijlen voor betere herkenning.

Statistieken:

116,6km in 4u 42m 47s
snelheid gem 24,7
snelheid max 47,3
hartslag gem 149
hartslag max 166

Op een mooie Pinksterdag

We kunnen er niet omheen, maar dat het een mooie dag is blijft een feit. Exact om kwart voor 10 vertrokken we met z'n drieën voor een rondje Veenhuizen van een kleine 50km. XdP en BeBe hielden het rustig en verkozen wederom de ATB boven de race en reden dus hun eigen koers.

Direct al moesten we het hebben over vorige week om het verhaal van Theo recht te zetten. Het klopt dat Albert Mol niet in Beetsterzwaag heeft gewoond, maar er schijnt een link te zijn met Willem Nijholt. We gaan dat niet verder uitdiepen omdat het over fietsen moet gaan.

Met het oog op de wind zouden we vanaf Oosterwolde mooi de wind in de rug hebben en een makkie naar huis. Net als vorige week zat het tempo er al mooi in en hielden PdP en ik KL uit de wind. Voor ons geen probleem omdat we elke week sterker worden. Zelfs P, die in het verleden vaker de benen stilhield omdat het te snel ging, kon goed tempo maken en reed sleurend op kop. De 30km-grens is geen obstakel meer en wordt steeds meer overschreden, ook tegen de wind.

Even voorbij Huis ter Heide zaten we in de zon voor het bespreken van het juiste plan. Richting Oosterwolde om zo een extra lus in het parcours te hebben en het voor-de-wind-traject iets op te rekken. Het mooie lange stuk langs de vaart maakte dat we langzaam konden versnellen en de snelheid boven de 30 konden draaien. Jammer dat zo'n weg ook eens ophoudt en we in de remmen moesten om over te steken. Weg tempo en weer opnieuw beginnen.
Automatisch pakten we de afslag rechts in plaats van rechtdoor en kortte PdP de route in. Desalniettemin hielden we het tempo mooi hoog en via Haulerwijk en De Haspel gingen we achterlangs Zevenhuizen naar Leek. Langs het hoofddiep gooiden P en Wickie het gas er nog even op om de 40 aan te tikken.

Na dik 46km weer thuis. Bakken in de zon en vanavond aan de BBQ.

Statistieken:

46,61km in 1u 43m 06s

snelheid gem 27,1

snelheid max 41,2

hartslag gem 146

hartslag max 172

Theo Koomen, Rutger Hauer en Albert Mol

Wat hebben de drie bovenstaande personen met elkaar gemeen? Daarover filosofeerden wij, KL, PdP en WdV, vanmorgen tijdens onze kwartvoortien etappe. BeBe en XdP verkozen de ATB boven de race en wilden het ook rustig aan doen. X nog herstellend van een aantal medische ingrepen moest het zelfs rustig aan doen.
Niet dat wij dan maar ongelimiteerd de beest konden gaan uithangen, integendeel, Klaas wilde een mooi rondje om Drachten (Haulerwijk, Beetsterzwaag, Drachten, Marum, Leek) om te werken aan zijn duurvermogen. De enige vandaag met een doel, want een enkele reis Zandvoort staat op zijn lijst.

Als altijd tegen de wind in starten om dan vanaf Drachten lekker 35 voor de wind te hebben. Mooi vooruitzicht. Na de paar druppels van vanmorgen beloofde het droog te blijven en dat deed het ook. Alleen de wind wilde maar niet liggen en zo vertrokken we met een beste poest zijwind richting Zevenhuizen. Gevoelsmatig ging het redelijk makkelijk, alleen kon Klaas niet te veel praten omdat hij daar buiten adem van raakt. Iets met saturatie of zo en hij legde later uit hoe dat in elkaar steekt.

Toch ging het bij de Viking lekker. Ondanks de matige trainingsarbeid blijkt er toch wel een redelijke basis te zijn en dat moet ook met de Geparo en de Leekster Tak Tocht  binnen de komende 4 weken. Na Haulerwijk op de rotonde rechtsaf richting Waskemeer met de wind volop de kop. En lekker bleef het. Zelfs tegen de wind in tegen de 30 met PdP en KL in het wiel in prachtige cadans, zelfs tegen het zogenaamde runnershigh aan. Van Waskemeer naar Beetsterzwaag lijkt het een hele wereldreis. Niet de minste plaatsen liggen daar, zoals Petersburg, Moskou, Klein Groningen en natuurlijk niet te vergeten het illustere Sparjebird.

http://cog02.mediamatic.nl/page/1929/nl

Even voor Beetsterzwaag vroeg Wickie zich af wat hij nou in zijn stukkie moest schrijven omdat PdP het een rit als alle andere vond. Daar had Theo Koomen uiteraard wat op gevonden en zou er een onbeschrijfelijk avontuur van gemaakt hebben waarbij de waarheid dan ergens in het midden gelegen zou hebben. Hij zou zonder gene prachtig uiteengezet hebben dat de heren Mol en Hauer schuin tegenover elkaar in het mooiste stuk Nederland hun woning hadden. Hauer zelfs met een dubbel hek, zo geïsoleerd wonen ze daar. Lauswold dus. Over het aandeel Mol in deze twijfel ik, want ik heb nergens kunnen vinden dat hij werkelijk in die omgeving heeft gewoond. Zeker is dat hij tot zijn dood in Laren (Gld) heeft gewoond en onlosmakelijk met Giethoorn verbonden is door de film Fanfare.

Steeds beter ging het en eenmaal richting Drachten meenden wij even aan te pikken bij een dame op een "gewone" 3-versnellings Batavus, maar dat was buiten de waard gerekend want het gas ging erop en wij hadden het nakijken. Vermoedelijk een oud renster incognito, dat kan niet anders. Lang hield ze het niet vol want met een KL op stoom ligt het tempo al snel boven de 30 en moest zelfs de Batavus er aan geloven.
Bij Drachten rechtsaf en via Trimunt en Marum terug naar huis, Het viaduct over de A7 bij Trimunt wilde Wick op volle snelheid nemen en raakte daar KL en PdP kwijt. Zij werden door een groep van de SFC teruggereden en tot in Marum reden we met hen op. Vanwege hun hogere tempo pakten wij vervolgens onze eigen plan weer op en een tandje lager trapten wij onze rit uit. De 35 voor de wind vanaf Drachten haalden we nooit omdat het behoud van lijf en leden belangrijker was. Dat komt wel weer, later, als we groot zijn.

Statistieken:

62,13km in 2u 25m 06s

snelheid gem 25,7

snelheid max 38,7

hartslag gem 145

hartslag max 168

ATB met BeBe

Zaterdagavond, wordt er nog gefietst? XdP mag niet, KL zit in Zandvoort. PdP wil wel, maar dan een rustig rondje. Dan wordt het ATB en wil BeBe ook wel een poging wagen.

Met een kwartier vertraging vertrokken, anders is het geen kwartvoortienetappe meer, richting Roden en daar BeBe ophalen. We lieten haar het verloop van de koers bepalen en daarmee ook het tempo. Het werd Norg over de 2 stuwen.

Roden door en richting Lieveren, shortcut door het Windgat en het Sterrenbos in. Aan het eind daarvan ligt de eerste stuw. We gingen er niet over maar volgden de loop door het bos, achter de sterrenwacht langs, de weg over het Mensinghebos in. Heerlijk onverhard in een mooi tempo en af en toe de discussie over links, rechts of rechtdoor.
Via wat kruipdoor sluipdoor paadjes kwamen we over de stuw van Alteveer of wat daar nog van over is. Men heeft hier de loop teruggeven aan de natuur en er slechts een brug overheen gelegd. Hier een korte pauze en kijkend naar de 6 in de lucht cirkelende ooievaars bedenkend dat dit een jaar of 20 geleden heel bijzonder was. Tegenwoordig niet meer en horen ook deze prachtige vogels bij een normaal beeld van onze natuur in de achtertuin.

Via Roderesch en de gaslokatie van Langelo maakten we nog een paar mooie kilometers door het bos van Norg achtervolgd door een paar vreemde ATB-ers die weigerden kopwerk te doen. Terug over Steenbergen en de Zuurse Duinen maakten de rit af. Drank en ijs in Roden gaven wat extra energie voor het laatste deel van de rit die in iets hoger tempo afgewerkt werd. PdP had nog goede benen en wist er zowaar nog een 35+ uit te persen. Wickie kon niet meer versnellen en pikte pas weer aan toen P in de remmen kneep.

Statistieken:

35,17km in 1u 56m 35s

snelheid gem 18,1

snelheid max 30,7

Amstel Gold Race 2015

Met praktisch geen trainingskilometers, je kent dat wel; blessure, van baan veranderd en dus veel onderweg en overal zijn excuses voor...... Echter niet gaan behoorde niet tot de opties dus werd op vrijdagmiddag met de auto volgeladen en de CAAD 9 achterop de reis naar het warme zuiden ingezet. De weerberichten waren alle gunstig, 100% geen neerslag en zon. Alles wat je nodig hebt voor een mooie AGR.

Vanwege de praktisch nul geoefende kilometers besloten de afstand in te korten naar 60km. Via de SFC Westerkwartier FB-pagina kwam ik erachter dat Sarah Huisjes-Davies deze afstand ook wilde fietsen en zij voor haar eerste AGR stond. Bij het afhalen van de startborden kwam ik haar al tegen en direct afgesproken hoe laat en waar op elkaar te wachten voor de start.

Het begint alweer mooi.
Dat is de titel van het eerste hoofdstuk uit Nieuwe Avonturen van Pietje Bell en zo was het ook. Zaterdagochtend controleerde ik voor vertrek naar Valkenburg nog even de staat van de fiets en finetunede de achterderailleur. Bij de laatste tik van de shifter knalde de kabel eruit en kon ik niet meer schakelen. Fiets achterop de drager en mij, zeer tegen mijn zin in, naar Valkenburg laten vervoeren waar er door de monteurs van Shimano vakkundig een nieuwe kabel in gezet werd. Precies op tijd gereed voor vertrek.

Om half 10 samen met Sarah op pad. Voor haar was alles nieuw en even uitzoeken hoe dat in z'n werk ging. De bult op in eigen tempo, boven wachten en samen naar beneden. Alles liep voorspoedig en kwam ik er achter dat zij door clubgenoten over bepaalde steile hellingen al was voorgepraat zodat er geen verrassingen waren. Helaas kwam na een dikke 25 km de ravitaillering al en dan ben je bijna op de helft. Soepel blijven trappen en vooral niet te zwaar rijden.

Vlak na de rust troffen wij een dame langs de kant van de weg met een vastgelopen ketting. Dan zou Wickie Wickie niet zijn als hij daar een Wickiemomentje uit kon halen. Met de multitool de ketting bevrijd en de dame kon weer verder. Na een km of 2 moest Sarah weer eten en stopten wij langs de kant. Kwam de kettingdame weer langs met een ander probleem, voorderailleur wilde niet en ze had alleen het grote blad. Ook hier verleende Wickie hulp en verdiende hier zijn bier op de finish mee.

Het weer bleef onveranderd mooi en zonder te hoeven staan kwamen we de rest van de "bergen" over. De Fromberg was een aardige kuitenbijter en de Sibbegrubbe liep mooi. Aan het eind nog even de Cauberg en het zoet van weer een AGR-medaille, nummer 6, smaakte prima.

Prachtig is het dan om over de finish te komen en je naam te horen afroepen. Klus geklaard. Geweldige prestatie van Sarah die nu enthousiast bergfietser gaat worden. Volgend jaar mag ze de 100km proberen. Mooie ervaring voor mij om nu de ervaring van mijn eerste AGR te delen en over te dragen aan een ander.

Nabrander. Van de ongeveer 20duizend meefietsende personen ken je er misschien maar 20 of 30. Grappig dan dat je in al dat geweld een keer of 3 je buurman tegenkomt ondanks dat je verschillende tempo's rijdt en in andere groepen. Ook PdP en Eus haalden zonder kleerscheuren de finish.

Oh ja de finish, waar ik even later door een club vrouwen omhelsd werd en mijn beloofde bier in ontvangst mocht nemen als dank voor de ondersteuning onderweg. Life is beautiful op zulke momenten.

Na het fijne gezelschap van 3 SFC-vrouwen en op krachten te zijn gekomen met bier en hamburgers kwam de laatste krachtproef, nog bijna 20km naar Vijlen waar een warme douche wachtte.

Statistieken voor de AGR:

59,19km in 2u 50m 50s

snelheid gem 20,8

snelheid max 49,4

hartslag gem 138

hartslag max 184

Statistieken:

19,06km in 54m 08s

sneheid gem 21,1

snelheid max 51,5

hartslag gem 156

hartslag max 172

De hel van Zuidlaren

We schrijven een week voor de AGR en echt getraind is er nog niet. PdP wist een route die samenviel met een uitgepijlde route van Roden naar Zuidlaren vv, 60km met mooi weer en weinig wind. Het werden er bijna 71.
Om de feestvreugde nog wat te verhogen ging Eus ook mee. Effe de benen los wist P en als we die 60 in de benen hebben komt het in Limburg ook wel goed. Uit betrouwbare bron had ik in de afgelopen dagen al vernomen dat de 65km AGR ook zonder training best te doen is, dus....

Kwart voor 10 onderweg naar Roden en het zag er inderdaad heel goed uit. Nu nog soepel trappend waren we al snel bij het vertrekpunt waarbij we direct rechtsomkeert konden maken omdat de route in tegengestelde richting lag. Over de Brink naar Lieveren en dan via Langelo over Peest naar Zeijen. Het ging mooi en na een gemiste richtingspaal pikten we aan bij een grotere groep die een mooi tempo aanhield. Met z'n tienen reden we naar Zuidlaren voor een kleine ravitaillering en een, om in Mauritsterminologie te blijven, kleine urinelozing.

Voor de terugweg kozen we niet de gepijlde route, maar de kortste weg naar huis. Veel tegenwind die ook in kracht was toegenomen maakte het er niet gemakkelijker op en af en toe werden de krachtsverschillen duidelijk. Gas terug en af en toe een pauze maakte dat we alle drie niet geheel kapot thuis kwamen.
In Vries vielen we midden in een soortement van bevrijdingsfeest en moesten het afleggen tegen de verkeersregelaars. Over Donderen naar Peize waar we de vrouwen elite van de SFC achterop reden. Binnendoor over Leutingewolde en Nietap terug in Leek.

Volgende week het echte werk, bier en hamburgers op de finish in Valkenburg :-)

Statistieken:
70,79km in 2u 47m 07s
snelheid gem 25,4
snelheid max 40,4
hartslag gem 150
hartslag max 168

Weer los

Dan is het vrijdagmiddag 1 uur, deur van het thuiskantoor dicht en klaar voor een rondje fietsen. Zonder de werkende XdP en BeBe, zonder de onderweg naar zijn vakantieadres zijnde PdP en al helemaal zonder de van zijn galstenen herstellende KL204.

Vanaf de zomervakantie hangt de Canondale mij al aan te staren in de garage, boos op de voorkeur voor de ATB. Maar ala, vandaag onder redelijk goede omstandigheden, lees weinig wind en droog, de stoute schoenen aangetrokken en de CAAD9 van de haak gehaald.
Tegen de wind in naar het noorden en rustig aan begonnen. Via Marum en Noordwijk naar Doezum, De Bombay en Grootegast. Op een vage kruising gestopt en even op het knooppuntenbord gekeken of het nog klopte. Daar waar ik zondag een woedende betweter van mij af moest schudden stopte er nu een fietser (een degelijke 3-versnellings herenfiets) die vroeg of ik verdwaald was. Nu is dat in deze omgeving haast onmogelijk, maar we hadden een leuk gesprek over fietsen, hardlopen, hartinfarcten en en ontspanning. Waar je het maar vandaan haalt.

Verder door Grootegast, weer Noordwijk, Lucaswolde, Boerakker, Tolbert en Leek. Mooi voor een eerste keer, maar het kan beter. Nog 4 weken tot de AGR en er moet nog wel wat gedaan worden.

Een uit het geheugen opgebouwd routeplaatje omdat de Garmin niet goed stond ingesteld.

41,93km in 1u 34m 35s
snelheid gem 26,6
snelheid max 35,5
hartslag gem 151
hartslag max 165

Te vroeg voor de finish, de 2 stuwentocht en de betweter verbeterd

Voor de vierde keer dit jaar op de fiets en direct haakten alle kwartvoortiengangers af. Geen punt, er moeten nog enorm veel kilometers getraind worden voor de AGR, dus ging ik alleen. Zonder plan, maar wel naar het noord-oosten omdat daar de wind vandaan kwam. Via Nietap door het bos naar Roden kwam ik tot de ontdekking dat het hertenkamp dat daar lag er niet meer is en dat er veel spechten zitten in het bos bij de vijver waar ik dik 40 jaar geleden leerde schaatsen.

Mooi geluid van zo'n hamerende specht dat je zou moeten ervaren als een compliment voor de rust in het bos. Nu van rechts naast het fietspad naar links ervan door het anti-verdwaalbos omdat er maar 1 pad doorheen gaat. Door het centrum van Roden waar ik te vroeg door de finish van de Energiewacht Dwars door Drenthe koers kwam en daarmee zonder klassering en prijs verder moest.

Dan maar naar de stuw achter het Sterrenbos en via Lieveren naar de volgende. Nu is ook daar veel veranderd de laatste tijd. Lag er tot voor kort een mooi geasfalteerd fietspad, nu moeten we het doen met kunstmatig aangelegde zandpaden. Onder het mom van het landschap teruggeven aan de natuur oid.

Net over de brug en een vriendelijk goedemorgen naar een hondenuitlatende mevrouw werd ik erop gewezen dat het zandpad geen fietspad is. Van deze overigens juiste constatering viel ik bijna van mijn fiets. Wat een opmerkingsgave.
Op mijn vraag wat dan het probleem was antwoordde zij dat er niet gefietst mocht worden. Op deze niet juiste constatering heb ik haar gewezen en de dame in kwestie naar haar naam gevraagd. Waarom? vroeg zij.. Wel mevrouw, op het bord staat dat er niet gefietst mag worden buiten de daarvoor aangewezen paden en daar houd ik mij aan. Maar u loopt hier met niet aangelijnde honden en dat is verboden. Hierop helaas geen weerwoord, maar zij maakte zich wel als een haas uit de voeten. Tsja, de splinter en de balk nietwaar?

Na het geduw bij de stuw verder langs de steengrill bij Steenbergen, een lange rechte weg naar Nieuw Roden en door naar huis. Niet erg lang, een dik uur, maar wel goed.

Statistieken:

26,27km in 1u 18m 39s

snelheid gem 20,0

snelheid max 31,9

Kort verslag van 2 weken geleden. Enige wapenfeiten waren dat KL en Wickie de restanten van een hardnekkige griep eruit wilden trappen en dat PdP in een bloedvorm verkeerde.

Statistieken:
31,06km in 1u 50m 25s
snelheid gem 16,9
snelheid max 31,2

In beide gevallen geen hartslagmeter omdat ik gek word van dat gepiep als ie boven de 170 komt, het verstoort de rust in de omgeving en mijn mede fietsers denken dan direct dat ze hun cursus hartmassage in de praktijk moeten gaan brengen.....

Goeie start

Het nieuwe jaar is nog geen 5 dagen oud en PdP hengelde al naar een bijdrage van mijn kant. Meefietsen en een stukkie schrijven. Gelukkig ben ik sinds 3 weken pijnvrij na mijn hamstringblessure en durfde ik de stap wel te nemen. Te meer daar de KL204 ook van de partij zou zijn. XdP en BeBe zouden een andere route rijden.

De omstandigheden waren prachtig, op die ene kleine bui na. Niet te veel wind en een prachtige zon. Alle ingrediënten voor een mooie rit. Het tempo niet te hoog en veel van het asfalt af, kijken tot waar de grens van belasting reikte.

Halverwege tijdens de stop las ik een sms-je van mijn lab-collega Erik, alias de Bontempi van het Noorden, dat hij geveld is en waarschijnlijk ischias heeft. Niet zo mooi, dat wordt dus ook een tijdje niet fietsen.

Onderweg de mooiste plaatjes in de zon en even verder zelfs een dubbele regenboog. Hard werken en genieten. Een makkie was het zeker niet en even voor het Coendersbos besloot ik om niet verder mee te gaan, maar over het asfalt op mijn gemak naar huis te fietsen. Het was mooi geweest.

PdP en KL trapten samen verder en kwamen ruim na mij op de Dijklaan. Iets meer modder om hun oren, maar dolgelukkig.

Gezien de hartslag in de statistieken ben ik er nog lang niet. Geforceerd wordt er niets met de AGR in het verschiet.

Statistieken:
33,41km in 1u 50m 44s
snelheid gem 18,1
snelheid max 26,3
hartslag gem 158
hartslag max 175