Het is altijd een lastige keuze als je besloten hebt om op 27 juli op vakantie te gaan en het Wielercomité Surhuisterveen besluit op die dag de Pieter Weening Classic te verrijden. Zeker na het succes van vorig jaar toen 5 Dijkridders de koers bepaalden. Ook Aart zou wederom van de partij zijn.
Maar helaas het Vakantie Comité Dijklaan gaf geen toestemming voor een uitgesteld vertrek. Dus sprak ik zaterdagochtend in alle vroegte Aart op de Dijklaan en om 20 over 8 vertrokken wij naar Denemarken.
In tegenstelling tot het voorspelde matige weer is het hier al een aantal dagen moordend heet, zo tegen de dertig graden en soms erover heen. 's Avonds koelt het wel snel af, maar het blijft dan aangenaam.
Maandag 29 juli 2013
Aan het eind van de middag met Astrid op de ATB en ik op de race al een mooi stuk van de omgeving verkend. Voor Astrid ongetraind niet al te ver, maar mooi genoeg. Zaterdag komt ATB 2 en kunnen we ook het bos in.
Dinsdag 30 juli 2013
Alleen op de race een rondje van 53,7km naar Bogense. Met de wind in de rug ging dat in amper 50minuten, maar het terugstuk zou anders zijn. Ploeterend tegen de wind in strandde ik letterlijk en figuurlijk aan de waterkant op een onverhard gruispad. De fietsster die ik daar tegenkwam haalde ik, na het omrijden van 5 km, later weer in. Zij kon op haar brede banden wel rechtdoor.
Statistieken heen: terug:
24,80km in 49m 09s 28,90km in 1u 10m 05s
snelheid gem 30,2 24,7
snelheid max 63,3 50,8
hartslag gem 143 148
hartslag max 159 169
Zondag 4 augustus 2013
Een mooie rit uitgezocht naar het vasteland van Denemarken, Jutland. Over de snelwegbrug mocht niet, dan maar over de oude brug met spoorweg ernaast. Het stuk naar de brug door het bos ging prachtig. Voor de hoogtemeters nog een omweg gemaakt met een steil stuk erin. De ATB-er die ik 2 keer inhaalde snapte er niets van en in onvervalst deens probeerde hij mij dat duidelijk te maken. Gelukkig is mijn deens vloeiend na behoorlijke alcohol inname, maar dat was hier niet het geval.
In Middelfart met wat kruip door sluip door bewegingen de route naar de brug gevonden. Een behoorlijk smal fietspad, haast single track, over de brug en uitkijken voor tegenliggers. Even buiten Snotjehoj een U-turn en weer over de brug.
De routeplanner gaf aan dat het minstens 20km naar de brug zou zijn, maar dat viel uiteindelijk zo mee dat ik er eenmaal op het eiland nog een flinke lus aan vast kon knopen.
Van Middelfart met het water aan de linkerhand een prachtige route naar Vejlby en al die andere stippen op de kaart. En passant nog even gecheckt of de camping van Bonno er nog was en genoten van het prachtige weer.
Toen een behoorlijk lang stuk langs de provinciale weg om deze na zo'n 10km weer te verlaten en richting het noorden te rijden. Het was immers een verkenningstocht en op de bonnefooi links en rechts ging prima.
Na 63,32km in 2u 30m 53s weer thuis.
Snelheid gem 25,2
Snelheid max 52,7
Hartslag gem 1445
Hartslag max 168
Maandag 5 augustus 2013
Zaterdag arriveerde mijn zus met 3 kids op hetzelfde bungalowterrein voor 2 weken vakantie. Neef Jeroen wilde direct fietsen en zo vertrokken wij beide op de ATB richting Middelfart. Hij wilde perse over de brug en de route wist ik nog van een dag ervoor. Makkie zou je zeggen. Alleen wist ik niet wat neef in zijn mars had en dat moest eerst uitgetest worden. Vrolijk fluitend trapte hij tegen de hellingen op daar waar ik mij nog warm moest fietsen en hij boven op mij wachtte. Maar ja, 16, dus alles gaat op brute kracht zonder te doseren.
Ik legde hem het een en ander uit over hellingen fietsen en het juiste verzet. Meer souplesse in plaats van zwaar trappen. In het eerste deel van de rit ging dat met de nodige tegenzin, maar na de rust in Snotjehoj leek deze tactiek zijn vruchten af te werpen. In de laatste 10km trapte ik voor hem uit de hellingen op en onder het mom van: "Ik geniet van de omgeving" bemerkte ik het verval en de vermoeidheid bij hem. Dan is ervaring heel waardevol.
Statistieken:
53,17km in 2u 33m 30s
snelheid gem 20,8
snelheid max 49,9
hartslag gem 127
hartslag max 161
Vrijdag 9 augustus 2013
Deze keer een avondrit met een doel voor neef en een doel voor mij. Jeroen wilde de 20,8 gemiddeld van de maandag verbreken en ik wilde een rit naar Hønnerup, een eerdere vakantiebestemming in 2005. Omdat ik niet precies meer wist waar de mooie hoeve lag moest ik het doen met de vage aanwijzingen van de Garmin en herkenning van de omgeving. Met een mooi tempo reden we ongeveer in de goeie richting en na bijna een uur kwam Hønnerup in zicht. Geen spoor van vergane glorie, eerder van goed onderhoud.
Na een korte pauze terug naar huis. Om het gemiddelde boven de 21 te houden stoven we zelfs met 30 een helling op. Iets wat ik normaal niet kan, maar met zoveel kilometers in de benen kan je meer. Het begon nu snel kouder te worden door het verdwijnen van de zon en als we niet een afslag te vroeg hadden genomen hadden we het mooiste gemist. Het gruispad veranderde in een zandpad en even later stonden we op het strand. Terug was geen optie, dus over de vloedlijn naar het pad naar huis.
Beide missies geslaagd.
Statistieken:
40,07km in 1u 42m 49s
snelheid gem 23,4
snelheid max 52,7
hartslag gem 146
hartslag max 170
Voor het stukje over het strand: 1,11km in 5m 22s
Dinsdag 13 augustus 2013 De laatste rit
Op vrijdag reden we met de auto in de omgeving van Vejle en ontdekten daar een prachtige helling met voldoende stijging om de kuiten eens goed te voelen. Een mooie uitdaging voor Jeroen. Om het hem niet te gemakkelijk te maken parkeerden we de auto op zo'n 10km van deze col zodat we warm konden rijden.
Helaas was het weer ons niet echt gunstig gezind en moesten we al snel de regenjassen aantrekken. In de steeds dichter wordende miezer met tegenwind naderden we de helling die we eerst zouden afdalen en op de terugweg zouden bedwingen.
 |
| Het is er stijl, ook voor voetgangers |
Nu hoor je altijd over bergbeklimmers en niet over bergafdalers, maar dat is een minstens zo interessante discipline. In de afdaling werden we behoorlijk dwarsgezeten door een dame op een brommer die niet durfde te dalen en tot overmaat van ramp kreeg ik ook nog een leegloper (achter) op deze helling. Nu werd het pas echt gevaarlijk op dit natte asfalt. Jeroen was al lang beneden en ik moest nog om die brommer heen. Dat lukte in een bocht met overzicht en na nog ongeveer een kilometer doorgetrapt te hebben op een bijna lege band konden we bij een bushalte een nieuwe leggen.
Met een nieuwe binnenband en bijna droog weer fietsten we ons weer warm om zo aan de beklimming te beginnen. Wat ik niet gemerkt had was dat bij de bandenwissel mijn achterderailleurkabel verschoven was. Tijdens de klim werd dit pijnlijk duidelijk omdat ik de beide grote tandwielen achter niet kon gebruiken. Dus die 12% op brute kracht omhoog.
Eenmaal boven moest Jeroen er even af, zogenaamd om te drinken, maar ik kon aan hem zien dat het ondanks zijn jeugdig elan behoorlijk wat van hem gevergd had. Volgens de held zelf stapte hij af omdat hij op mij moest wachten. Gelukkig ging de terugweg met windje mee en vals plat omlaag zeer voorspoedig.
Statistieken:
26,81km in 1u 19m 41s
snelheid gem 20,2
snelheid max 53,1
hartslag gem 139
hartslag max 181
Na dit avontuur heeft neef de smaak goed te pakken en is onlangs in Leek geweest om op zondagochtend mee te fietsen en aansluitend daaraan heeft hij zich opgegeven voor de 100km Amstel Gold Race. Nu rest hem alleen nog trainen, trainen en nog eens trainen.
Na de stop door via Een naar Haule en weer flinke stukken door het bos. Bij Haulerwijk over het reguliere fietspad richting Leek om in Zevenhuizen toch nog een stukje richting Roden mee te pikken voordat we thuis waren.
