Als Wim zegt dat het droog wordt...

Dan wordt het droog.

Hieronder het verhaal van de Pieter Weening Classic uit de pen van J-W, omdat het geen zin heeft 2x hetzelfde in andere woorden vast te leggen. Lees en huiver:

Wat een geweldig gezicht. Maar liefst vijf Dijkriddershirts vanochtend in de Pieter Weening Classic. Ik kan me niet heugen hoelang het geleden is dat we vijf man sterk op pad gingen.
En wat een pech voor de Dijkridders die de rit niet aandurfden en voor de TFCers die vanochtend vroeg op de verkeerde buienradar hebben gekeken. Had toch naar Wim geluisterd. Wim had vorige week al gezegd dat het droog zou zijn. En als Wim iets zegt, dan is het ook zo. Wim had overigens verzwegen dat het zonnetje ook nog zou gaan schijnen. Hij wilde ons klaarblijkelijk verrassen. En dat is gelukt.

De Pieter Weening Classic is verworden tot een heuse traditie voor de Dijkridders die voor de derde keer deelnamen. Zonder Pieter Weening tekort te willen doen hebben wij wel een eigen naam aan deze tocht verbonden. Al vanaf onze eerste deelname spreken wij over "Harko's lekke banden tocht, ook wel de HLBT.
En Harko zou Harko niet zijn als hij met de traditie zou breken. Dus even voor Bakkeveen ging onze kopman lek.

Eigenlijk reden wij vandaag met twee kopmannen. Aart uit Hilversum was, wanneer hij niet iets vaags met zijn schoenen aan het doen was, schouder aan schouder met Harko te zien. Heel af en toe mochten Freek, Wim en ondergetekende het ook even proberen. Heel even maar dan moesten wij ons weer achter de heren begeven. Het tempo lag voortdurend rond de 32 à 33 kilometer per uur en regelmatig slokten we andere groepjes op die aan ons vast kleefden. Ik denk dat we op een gegeven moment wel 40 of 50 man achter ons hadden. Een heel peloton met de Dijkridderstrein continu vooraan. Het was echt zo'n Tour de France beeld: team Sky voorop. De Dijkridders controleerden de koers.
In Donkerbroek trakteerde onze kopman op koffie met appeltaart. Een dubbel groots gebaar want zelf was hij liever zonder pauze doorgereden.

Kort daarna, vlak voor Bakkeveen ging hij dus lek. In Bakkeveen sloten de twee TFCers Robert en Petrick, die we in Donkerbroek al hadden gesproken zich bij ons aan. Dat bracht het aantal TFCers op 4. Want Freek en ik zijn beiden ook lid van TFC Westerkwartier. Met z'n zevenen stampten we onverminderd door. Even liet ik mij naar achteren zakken en zag toen 4 Dijkriddershirts en 2 TFC shirts. Een werkelijk mooie aanblik. Een goed gevoel.




Ook dit selecte gezelschap breidde zich uit. Kort voor Surhuisterveen werden we ingehaald door een minder select gezelschap. Tijd voor Harko om ons vaarwel te zeggen. Weg was hij. Onverdroten joegen de overige Dijkridders voort. Kort voor de finish reden Freek en Wim rechtdoor, waar we rechtsaf hadden gemoeten. "Blijven we wachten op de langzame Dijkridders, of gaan we door" werd er geroepen. Ze gingen door. Ik zag de rug van Aart voor mij verstrakken en kneep zelf mijn remmen in. Freek was al in aantocht. Wim kort daarachter. Aanhaken. Ik trok aan. Aart trok voor mij aan en het Dijkridderstreintje denderde overal langs.
Na afloop natuurlijk nog even gezellig keuvelen met de Robert en Petrick terwijl onze PRman Wim de pers te woord stond. Lou Bandy is alive.

Statistieken:


98,15km in 3u 8m 28s
snelheid gem: 31,2
snelheid max: 38,8
hartslag gem: 140
hartslag max: 178

Kopgroep in de avondetappe

Mailtje van Martijn. Wie gaat er fietsen vanavond? Om te voorkomen dat er maar 1 enthousiasteling bij het SCL staat.
Om 7 uur precies schoot Jan H. ons weg en al direct ontstond er een kopgroep van 4 renners. Wat een klasseverschil, met de wind vol op de kop mooi boven de 30. Wickie en Martijn wisten het tempo hoog te houden en gedurende de gehele etappe hoefde de volgwagen niet achter ons vandaan. Dit betekende dat wij meer dan 30 seconden op onze achtervolgers voorlagen. Gelukkig voor ons ging de rit over bekend terrein en dan ben je altijd in het voordeel. Tussen Haulerwijk en Oosterwolde sloegen we links af naar Veenhuizen en toen kon het gas erop. We vlogen bijna toen er plotseling van rechts een vijfde medevluchtster opdook. Zij deed even kopwerk, maar Martijn neutraliseerde direct en de dame moest lossen. In Huis ter Heide rechtsaf richting Assen en halverwege links over de brug over de Koelenweg langs Zeijerveen. Daar liet Wickie zich zakken en nam J-W een deel van het kopwerk over.

Door Ter Aard naar Peest, Norg, Langelo en Roderesch. Hier werd het wat zwaarder omdat we behoorlijk last van de wind kregen. Martijn en J-W geven geen krimp en hielden het tempo hoog. Via Nieuw-Roden en Oostindie terug naar Leek en thuis.
De naam van de vierde kopman is mij even ontschoten, waarvoor excuus.

Mooie rit, veel wind en erg snel

Statistieken:

54,92km in 1u 49m 10s
snelheid gem: 30,2
snelheid max 37,5
hartslag gem 149
hartslag max 164

Gaston?

Vanmorgen liet ik de prikkel  en zelfs de uitnodiging van PdP voor een rondje aan mij voorbijgaan. Even andere zaken aan het hoofd die voorrang hadden.


Maar... tegen tweeën ging de bel en stond, dacht ik, Gaston op de stoep. Helaas, het bleek een verre neef van hem die speciaal vanuit Italië overgekomen was om mij een van de hoofdprijzen uit de Venetiaanse Wielerloterij te overhandigen. In prachtig, in Italiaanse snit gemaakt, tenue stond J-W met een schitterende fles Veneziaanse wijn bij de deur. Nooit eerder ontving ik zo een prachtige prijs voor een niet correct antwoord.

Een in grote dank aanvaard geschenk. Vanavond bij de pasta liet deze wijn zich prima smaken. Kruidig met een prima afdronk drinkt deze Masi ook bij een prachtig stuk rood vlees van de bbq vast prima weg.

Higgs en Wim beleeft een primeur

Vanmiddag even over half 5, 2 stationwagens met P (Passat en Peugeot) op de Dijklaan in een korte effectieve communicatie. Ramen naar beneden, 13 tegen 76: half 7, 76 tegen 13: oké, ramen weer omhoog.

Even voor half zeven op dezelfde avond de wijze woorden van Wim: "Als we 5 minuten wachten wordt het droog." Regenjas aan of regenjas uit? Maar om even over half besloten we het er toch maar op te wagen. Een paar druppen konden ons niet deren en met een half oog op de bewolking besloten we via de Jonkersvaart Friesland in te gaan. Bij De Wilp werden de druppen al iets hardnekkiger en vlak voor Siegerswoude werd het serieus nat. Geen paniek nog, want de buienradar had geen regen voorspeld.

In Frieschapalen beleefden Freek en Wim een ware primeur. Freek reed voor het eerst in zijn fietscarrière lek. Nu mocht hij zijn eigen band leggen en waar het CERN er 48 jaar over deed om het aan te tonen deden 2 Dijkridders dit in 32 minuten en 53 seconden, het Higgs deeltje bestaat en zat in Freeks band. Nog amper weer op de fiets bleek de voorband van Wim ook plat en onder het mom van 1 meting is geen meting werd voor de tweede keer een Higgs deeltje aangetoond.

Was het de hele rit al nat, in het fietsenmakersbushokje was het zowaar droog. En na het leggen van de tweede band werd ook de route enigzins gewijzigd. Over Siegerswoude en een heleboel streken naar Zevenhuizen in de stromende regen. De regen viel hard en wij reden hard, snoeihard. Wim is dat zeker niet verleerd en op een gegeven moment kon ik niet meer overnemen, hij denderde maar door. Om even over 8 stonden we weer op de Dijklaan met een gemiddelde van 30,0km/h.

Statistieken:

31,42km in 1u 2m 49s

snelheid gem 30,0
snelheid max 41,6
hartslag gem 150
hartslag max 172

Ter herinnering

Zondagochtend 9 uur bij Sportcentrum Leek. Daar waar Jan een via de mail aangemelde opkomst verwachtte van 11 renners maakte hij zowaar een vreugdesprong bij het zien van 30 enthousiaste renners.
Een formidabele opkomst onder prachtige onmstandigheden.

Om even over 9 vertrokken wij, uitgezwaaid door Gré, richting Diever. Voorrijder Jan hield het tempo mooi rond de 25km/h en via Zevenhuizen, Haulerwijk en Fochteloo kwamen wij in Appelscha. Langs alle mooie plekken van Klaas, inclusief de stops, belandden we uiteindelijk in Diever. Nog maar amper op het terras kwamen de eerste druppen die spoedig werden gevolgd door heel veel druppen waardoor we toch maar binnen gingen zitten. Goeie koffie en appelgebak voor de liefhebbers.

Toen het behoorlijk minder regende startten we het tweede deel van de rit. Via Dieverbrug en een kleine lus over landgoed 't Wildryck om nog even naar het huis van Klaas te kijken ging het met een vaart langs de vaart naar Hoogersmilde en linksaf langs de Reeënwissel naar Appelscha.
Droog hielden we het al lang niet meer en met meer water en zand onder de bril dan er voor zetten we Oosterwolde weer op de kaart.

Prachtig om in zo'n grote groep te rijden. Goeie sfeer, mooie verhalen en prima gezelschap. Na Donkerbroek en Bakkeveen reed er nog iemand lek, maar een band is snel gelegd. Verbazingwekkend dat we na 30 x 93,87 = 2816,1km in deze natte omstandigheden maar 1 lek hadden. Na 5 uur sloten we deze Memorial Ride met een dankwoord van Jan af bij het Sportcentrum.  

Vaker doen? Jazeker, maar dan omdat het erg leuk is.

Statistieken:
93,87km in 3u 51m 42s
snelheid gem 24,3
snelheid max 33,4
hartslag gem 109
hartslag max 140

Waar zijn de buren?

Via de Blog Leek-Rome bereikten ons berichten over langdurige vertragingen, missen van aansluitingen, opbrengingen door de Polizei en het zelf vertragen van treinen. Kortom het gaat nog even duren vooraleer 49 a en b terug zijn.

Venetië - Leek

Trappen naar de baas en bericht uit Venetië

Vanmorgen in alle vroegte een rit in 2 etappes gereden. Vanwege een vergadering in Hoogkerk het "Trappen naar de baas" nieuw leven ingeblazen. Omdat ik alleen reed waren vanzelfsprekend alle bordjes voor mij, maar het smaakte naar niets. Gelukkig stond er vanmiddag een springkussen op de oprit en konden PdP en ik onze energie daar op kwijt.

Trapen naar de baas

Ook prachtig nieuws uit Italië. Nummer 49 a en b hebben Venetië bereikt, alleen was het parkeren van de zwaarbeladen fietsen lichtelijk problematisch in deze waterrijke stad.

Leek - Venetië

Rustige Duurswold

Vanmorgen bleek voor de prikkel van vandaag dat er weinig Ridders beschikbaar waren. Daarom het Dijkridders uitzendbureau gebeld voor een uitzendridder. Deze werd gevonden in de persoon van KloosterJan. Met hem en PdP er een mooie rustige training van gemaakt. Hoewel.....

Het begon op de Dijklaan al. PdP is hget er niet mee eens dat wij KloosterJan moeten halen en vindt dat KJ ons maar eens moet komen halen. Op dat moment was er niets aan te doen na het ophalen keerden wij weerom om tegen de wind in ons eerste stuk te rijden. De bedoeling was een flink eind Friesland in te rijden en dan voor de wind naar huis. Freulevijver en Duurswold leken een goede optie. Achter de brede gestalte van Jan bleven PdP en Wickie mooi uit de wind en de eerste kilometers vlogen voorbij.
De Haspel, Siegerswoude en Bakkeveen kwamen snel in en uit beeld waarna we bij de Freulevijver een korte pauze hielden. Hier waren we niet de enigen. Het blijkt een verzamelplaats voor wandelaars te zijn die daar in het prieel een koffiebar hebben.

Na de onderbreking togen wij verder richting Duurswold om dan via Waskemeer en Haulerwijk terug te keren in Leek. De sprint om het bordje Waskemeer werd door Wickie gesabotteerd middels een afgelopen ketting en zo werd de koers geneutraliseerd. PdP pakte Haulerwijk, Wickie De Haspel (2x) en Zevenhuizen terwijl KJ de tripple Zevenhuizen uit op zijn naam schreef. Even daarna waren we alweer thuis en kon de rest van de zondag beginnen.

Statistieken:

46,24km in 1u 54m 21s
Snelheid gem 24,3
snelheid max 49,3
hartslag gem 127
hartslag max 165

Voor de waarheid van deze rit: www.kloosterman.at