Eerzaam rondje?

Waren de vorige prikkels nog enigszins hoopvol doordat er meer dan 2 Ridders aantraden, vanmorgen was het een klein drama tijdens de zondagochtendprikkel. Slechts 2 Ridders en hun stalen rossen wilden van aquit. De anderen hadden echter wel goede of goed ingestudeerde smoezen paraat zodat we toch maar met z´n tweeën vertrokken.

Volgens de wandelgangverhalen was er een topkoers bij het Ronostrand en misschien dat we daar nog een glimp van Wim of Harko konden opvangen. Helaas moesten deze tere mannen binnen blijven vanwege de harde wind en koersten wij rap in de richting van Bakkeveen. Dit alles in een prima tempo en voor beide Ridders goed te trappen.

Het was duidelijk zichtbaar dat de laatste woensdagavondprikkel PdP zeer goed had gedaan. Hij had er zin an, want halverwege begon zijn tempo te stijgen en naderden wij zelfs de magische grens van 30km/h. Hier moest ik hem toch even herinneren aan het ons gestelde doel. Heeft hij zich al die tijd verstopt of moest hij er weer even aan proeven alvorens de sokken erin te zetten?
Ook vandaag zonder koffie en appelgebak, maar wel veel tegenwind gratis en voor niets. Vanaf Bakkeveen over Siegerswoude en Marum terug naar Leek. Geen ontvangstcomité, maar wel een lekkere warme douche.

Jammer dat J-W aan het camperen was en Bert (huis, huis, huis) en Paul (tennis) verhinderd waren.

Statistieken:

37,4km in 1u 33m 32s
snelheid gem 23,9 km/h
snelheid max 30,5 km/h
hartslag gem 121 bpm
hartslag max 139 bpm

Nabrander:
Zagen PdP en ik Harko en Wim vanmorgen niet, toen ik vanmiddag naar Assen wilde werd ik bij Roderesch tot stoppen gedwongen door een verkeerregelaar. "Ronde van het Ronostrand meneer!" zei de man. En inderdaad met veel kabaal en ge-escorteerd door motoragenten stoof het peloton renners voorbij. Harko zag ik niet, maar ik meende op de bezemwagen van VTL Wim te zien zitten met een heksenbezem onder zijn arm geklemd. Geen Fata Morgana of hallucinatie, het ging in een flits.

Over de streep

Het lijkt wel of er steeds minder Dijkridders zijn. Op de vaste woensdagavond en zondagochtend is de groep nooit compleet en kost het veel moeite de ridders te verzamelen. Zelfs koffie met appelgebak werkt niet altijd meer. Er moest naar andere lokkertjes gezocht worden.

J-W vond er een. Hij beloofde PdP dat we niet sneller zouden rijden dan 25 á 26km/h en dat maakte dat er woensdag 3 ridders aan de start stonden. Zelfs een route was al gepland en opgeslagen in de Garmin van J-W, 42km en ongeveer 2 uur in D0.
Wij hielden ons keurig aan de maximum snelheid en koersten via Roden naar Roderesch. De bedoeling was om daar in de richting van Norg te gaan en over Peest teug naar Leek. Omdat in de esch de weg opgebroken lag en een goed alternatief niet voor handen was besloten wij over te steken en via Alteveer op de oorspronkelijke route uit te komen.
Hadden we het maar nooit gedaan! Daar waar je je in Leek nog kunt redden met een simpel: "Moi", in het prachtige Noordenveld wordt er naar je gegromd weet J-W nu. Men weet zich simpelweg geen raad met een vriendelijk bedoelde groet en PdP dacht al dat het een beroepsmatige bekende van J-W was. Zulke situaties zijn gevaarlijker dan een speelse hond die naar je kuiten hapt.

De snelheid steeg door de opgelopen adrenaline en liep al snel tegen het maximum. Nu stonden wij voor de keuze of links naar Lieveren of rechts naar Langelo. Het werd rechts onder het klagelijk piepen van J-W's GPS die ons zo graag de juiste weg wilde wijzen. Terecht werd opgemerkt dat er zoveel te zien is als je niet jakkert. Prachtig is het Noordenveld in de zakkende avondzon.

We gingen nog even buurten bij Harko die een vergadering had op zijn school dachten we, maar de golf stond er niet. Bij Ubbena links (om de avondvierdaagse heen) richting Vries en door naar Eelde.
Af en toe wilde Patrick laten zien dat hij echt sneller kon dan die 26km, maar zijn snelheidsbegrenzer greep telkens goed in. Tussen Donderen en Peize ging het bijna mis. Daar belandden wij bijna op een schelpengruis fietspad wat enorm slecht is voor de banden en waar je bijna zeker lek rijdt. In het mulle zand kreeg Wickie zijn linker voet door een oude blessure niet snel genoeg uit de klip en verrichtte wat ongewild bodemonderzoek.
Gelegenheid voor J-W om de druppelaar te immiteren en ons wat rust te geven. In de naderende schemer gooide PdP het tempo iets omhoog, hij had stiekem aan zijn begrenzer geknoeid toen J-W en ik even niet keken. Vanaf Lieveren ging het snel en vlogen wij door Roden en Nietap naar huis.

Moesten wij PdP er telkens aan herinneren dat 26 het max was, nu trok hij ons voort en op het laatst moest hij toch nog even over de 30. Van uitrijden was geen sprake.

Statistieken:

53,6km in 2u 15m 33s   snelheid gem 23.7
                                       snelheid max 31.4
                                       hartslag gem 117 bpm
                                       hartslag max 141 bpm

Doordeweeksewoensdagavondprikkel 18 Mei

Waren we zondag nog met 3, vanavond al 4 Dijkridders aan de start. Geen Bert (huis), geen Paul en geen PdP (vrouw naar de levensgevaarlijke korfbalsport).

Van het begin af ging het gas erop en werd er tegen de wind in richting Beetsterzwaag flink doorgetrapt. Met veel Wim en Harko op kop gaat het ook hard en J-W en Freek zaten op hun tandvlees in hun wiel.

Na Beetsterzwaag werd het voor de wind wat beter en reden we warmgedraaid moeiteloos boven de 35.
Met 58km in 2uur zeker geen slechte training.

Stuk zonder titel 15 mei

Als je op de terugweg met wind in de rug moet gaan nadenken over de titel van het stuk en je komt er niet uit......

Vanmorgen in alle vroegte begonnen met de voorbereidingen voor een stormachtige rit. Het waait hier al weken abnormaal hard voor de tijd van het jaar. Volgens de buienradar zou er om 0920 1 bui ons plezier komen vergallen. Bij de eerste druppen speerde Wim soepel het viaduct op en wist als eerste een veilig heenkomen te vinden onder een boom. Dit belooft wat als wij bij regen de Ventoux gaan beklimmen, een top tijd.

Na deze bui begon de strijd richting Lauwersoog waar de koffie en belangrijker nog de appeltaart op ons wachtte. Wat een wind over de Fries/Groningse steppe, zeker kracht 5. Maar een beetje Dijkridder laat zich daardoor niet uit het veld slaan. Wij boekten goeie vorderingen met het door J-W bedachte doordraaiwisselsysteem. Normaal gaat dat op tijd, maar hij maakte er kilometers van zodat wij om de 2 kilometer van positie wisselden.
Opgemerkt moet worden dat door de enorme rallye-ervaring van deze coureur het er verdacht veel op leek dat hij, op de momenten dat we deels voor de wind of in de luwte reden, het kopwerk deed.

Na 1uur en 34 minuten konden we niet als enigen aan de koffie met appelgebak. Zo goed als alle renners uit het Noorden leken zich in Lauwersoog verzameld te hebben. Gelukkig gingen er een aantal weg zodat wij een tafel met uitzicht konden bemachtigen.
Wij lieten ons het gebak en vooral de tweede (gratis) kop koffie goed smaken. Bedankt Wim voor dit royale gebaar.

De weg terug wilden we niet helemaal hetzelfde rijden als heen en zo kwam het dat wij een omweg maakten over Munnikezijl die later een kortere route zou zijn.
Na ongeveer 22km reed Wim lek. Gelukkig hadden wij genoeg reservebanden bij ons om hem aan een lang ventiel te helpen. Band omgelegd en verder, maar het tempo was er een beetje uit.
Inclusief uitrijden reden we 78,24km in 2u 57m 11s. Op de Dijklaan waren Sterre en Harko het welkomstcomité na deze ware heldenrit.

Mijn statistieken:

 78,24km in 2u 57m 11s
Heen:                                Terug:
38,59km in 1u 35m 07s    37,67km in 1u 16m 26s
snelheid gem  24,4                    29,5
snelheid max  33,4                    55,5
hartslag gem  144                    146
hartslag max  162                    180

Woensdagavondprikkel 12 Mei

Er van uitgaande dat er geprikkeld zou worden om even voor zevenen het pak aangehesen en de fiets gereedgezet. Een fluitje van Wim betekende dat hij er ook snel zou zijn.
Waar bleven de andere Ridders?
Bert ging een vloer leggen in zijn nieuwe huis, PdP zou hem helpen, Harko en J-W hadden op de dinsdag al gereden..... Dus 2 ridders in korte broek en lange mouwen aan de start.

Lekker weer en een goeie temperatuur. Er kon niets mis gaan, maar op de Auwemalaan begon het al. Freek een hartslag van 248 en Wim reed ineens 40 terwijl op de beide tellers van Freek maar 27,5 stond.
Waarschijnlijk teveel invloed van elkaars frequentie. Dan maar zonder.

Wel tegen de wind in richting Boerakker en Drachten. Terug over Ureterp, waar wij net als een jaar geleden in een braderie terecht kwamen. Ook dit jaar geen wijn en lekker rood vlees voor de Ridders maar een omleiding. Na een uur begon het toch fris te worden met name door de stijgende luchtvochtigheid. Op sommige momenten was het gewoon koud.

Ondanks dat een mooie rit in een redelijk hoog tempo.

Statistieken:

                   45,32km in 1u 36m 24s (47,07/ 1u 41m 11s met uitrijden)

snelheid gem 28,2

snelheid max 36,4

geen hartslag omdat de meter van slag was.

Woensdagoam'd blues

Om J-W de teleurstelling van weer geen opkomst bij een doordeweekseprikkel te voorkomen stonden Wim en Wickie precies over kwartover zes gereed. Extra vroeg deze keer om op tijd terug te zijn voor de nationale dodenherdenking.
Wickie werd unaniem benoemd tot reisleider en het trio vertrok richting Boerakker. Anti-Aarts dit keer.
J-W verhaalde over de prachtigste stad van Europa, waar hij het afgelopen weekend op uitnodiging was, ongemerkt de nodige kilometers makend voor zijn klus aanstaande zaterdag.
Wim had duidelijk de blues, steeds achter de beide koplopers en zo te zien niet erg in z'n hum. Bleek later dat hij zich in een eerder stuk niet volledig tot zijn recht vond komen en eiste onder het mom van niet verder fietsen een aanpassing van het artikel Dolende Ridders. En ja, wat doe je dan als je ook een raadsman in het peloton hebt fietsen? Wim, bij dezen is de zin: Mede door vervangen door: Vooral door het goede en niet te evenaren kopwerk van Wim.....

Nu konden wij eindelijk los en steeg de snelheid tot ver boven de 30. Wij beeldden ons in de we achter de snelle motoren koersten om J-W alvast wat te laten wennen. Oldekerk, Niekerk en Zuidhorn lieten wij achter ons en in rap tempo kwam Enumatil in zicht. Scherp links naar De Poffert en daar de brug over naar Oostwold. Het ging lekker. Onder de A7 door over het nieuwe fietspad richting Roderwolde en met de kortste omweg over Terheijl naar Huis.

J-W & Aart: succes zondag achter de snele motoren!


Statistieken:
41,53km in 1u 32m 27s
snelheid gem 26,9
snelheid max 35,2
hartslag gem 133bpm
hartslag max 188bpm