zondag 17 februari 2013

2 Stuwen

Sprak ik gisteren WGH, bombardeerde hij mij direct tot reisleider. Deze loodzware taak behelst onder meer en onder andere het uitstippelen van de route en het veilig thuisbrengen van de meerijdende ridders.
Vanmorgen stonden er dus 4 Dijkridders voor nummer 45 gereed voor een mooie tocht. Na eerst afscheid genomen te hebben van Harko konden we weg.
Windstil, 2 graden en vooral droog. Zo reden we via Nietap, door het bos naar Roden om via een klein bosperceel over te steken naar het Mensinghebos. Meestal over de harde ondergrond, maar soms ook door de bagger waar J-W een bloedhekel aan heeft leerden we. Het mooie van fietsen in het bos is dat je minder last hebt van de kou.
Aangekomen in Alteveer zetten we koers naar de eerste stuw, een prachtige vistrap in het Lieversche Diep waarna we niet het fietspad namen, maar het zandpad naar links. De bedoeling was om via dit pad naar de tweede stuw te komen, alleen dit pad was afgezet zodat we noodgedwongen moesten afbuigen naar de verharde weg. Volgens J-W kon de route al niet meer stuk en ook Wim kwam weer op plaatsen waarvan hij het bestaan nooit vermoed had.
Telkens keken wij op de zandpaden van achter tegen het oranje Borettishirt van PdP. Hij had door zijn neef, rijwielhersteller te Paterswolde, zijn titanium ros eens goed onder handen laten nemen en dat was te merken. Gaat het bij hem regelmatig met stoempen, snot en sterven, vandaag leek hij wel vleugels te hebben. Het is voor mij onbegrijpelijk dat hij zijn AGR licentie heeft verkocht en niet mede afreist naar Limburg.

Hadden WGH en ik onlangs nog een discussie over gelijk en geluk waarin wij stelden dat het krijgen van gelijk meestal je geluk in de weg staat, sinds kort weten wij beter. Er is altijd wel een (beroeps)groep die dit anders invult. Voor advocaten, jawel, staat het krijgen van gelijk gelijk aan het opperste geluk. Zij bestaan er namelijk van.


      http://nl.wikipedia.org/wiki/Bestand:Vistrappen_in_het_Lieversche_Diep1.jpg

Na al dit watergeweld koersten we via Langelo naar het Langeloƫrbos om daar wat hoogtetraining te gaan doen. Ook vandaag waren we niet de enigen en moesten regelmatig in de remmen om naderend onheil te voorkomen. Na het korte steile draaien werd het tijd om het asfalt op te zoeken en na een mooi rondje om de gasopslag trapten we richting Roden.


In een poging een leuke foto te vinden van de gasopslag stuitte ik op de volgende afbeelding:
Uit het bijschrift leerde ik dat deze afkomstig was van www.kloosterman.at. Een zeer bekend adres, want het is van medefietser KloosterJan. Weliswaar nog zijn oude bike, maar toch.

In Roden maakten we na een zandpad nog een rondje richting Lieveren om halverwege weer op een zandpad te belanden. Dit bracht ons naar de tweede stuw van de dag achter het zogenaamde Sterrenbos. Paden die Wickie nog uit zijn jeugd kent omdat hij in Roden opgroeide en zodoende Wim nog wat kon laten zien.


Na de stuw een touristische route door Roden en over het fietspad richting Nietap. Op de rotonde van Tjoelker besloten Wim en J-W de 3 uur nog vol te gaan maken en PdP en ik maakten de laatste honderden meters naar huis vol.

Statistieken:
41,1km in 2u 59m 25s
snelheid gem 20,6
snelheid max 30,3
hartslag gem 159
hartslag max 178






zondag 10 februari 2013

Tacxi

Gisteren al afgesproken met PdP en WG. We zouden de elementen trotseren en in de volle zon onze rit op de ATB maken. Hoe anders zou het lopen. In de loop van d enacht begon het te sneeuwen en vanmorgen lag er een mooie 5 cm op de straat.
Toen ik om 8 uur de staat van het parcours ging inspecteren trof ik ijs onder de sneeuw. Niet verantwoord, volgens mij, om daar met onze dikke banden over- of doorheen te gaan. Ik app-te WG en PdP en stelde voor de Tacxen voor de TV in mijn garage te zetten en gedrieƫn onze meters te trappen. PdP was direct voor, maar van Willem Gerlof geen signaal.

Ik zette alles gereed en begon om 10 uur met trappen. Het ging mooi, eigenlijk heel mooi voor 3 weken niets doen. Het ging erg lekker. PdP zette om half 11 zijn Tacx naast de mijne en zo trapten we nog effe een uurtje door.

Veel later een sms-je van WG. Hij had de stoute schoenen wel aangetrokken en was met de opmerking: "Nat, maar goed te doen." thuisgekomen. Zo was het ook bij ons, maar dan: "Droog, maar goed te doen."

J-W zat elders (Duitsland volgens mij) en Harko moest uitrusten van een pittige training gisteren, hij coacht zijn dochter in de aanloop naar de Leekster Lenteloop.