Amstel Gold Race 2015

Met praktisch geen trainingskilometers, je kent dat wel; blessure, van baan veranderd en dus veel onderweg en overal zijn excuses voor...... Echter niet gaan behoorde niet tot de opties dus werd op vrijdagmiddag met de auto volgeladen en de CAAD 9 achterop de reis naar het warme zuiden ingezet. De weerberichten waren alle gunstig, 100% geen neerslag en zon. Alles wat je nodig hebt voor een mooie AGR.

Vanwege de praktisch nul geoefende kilometers besloten de afstand in te korten naar 60km. Via de SFC Westerkwartier FB-pagina kwam ik erachter dat Sarah Huisjes-Davies deze afstand ook wilde fietsen en zij voor haar eerste AGR stond. Bij het afhalen van de startborden kwam ik haar al tegen en direct afgesproken hoe laat en waar op elkaar te wachten voor de start.

Het begint alweer mooi.
Dat is de titel van het eerste hoofdstuk uit Nieuwe Avonturen van Pietje Bell en zo was het ook. Zaterdagochtend controleerde ik voor vertrek naar Valkenburg nog even de staat van de fiets en finetunede de achterderailleur. Bij de laatste tik van de shifter knalde de kabel eruit en kon ik niet meer schakelen. Fiets achterop de drager en mij, zeer tegen mijn zin in, naar Valkenburg laten vervoeren waar er door de monteurs van Shimano vakkundig een nieuwe kabel in gezet werd. Precies op tijd gereed voor vertrek.

Om half 10 samen met Sarah op pad. Voor haar was alles nieuw en even uitzoeken hoe dat in z'n werk ging. De bult op in eigen tempo, boven wachten en samen naar beneden. Alles liep voorspoedig en kwam ik er achter dat zij door clubgenoten over bepaalde steile hellingen al was voorgepraat zodat er geen verrassingen waren. Helaas kwam na een dikke 25 km de ravitaillering al en dan ben je bijna op de helft. Soepel blijven trappen en vooral niet te zwaar rijden.

Vlak na de rust troffen wij een dame langs de kant van de weg met een vastgelopen ketting. Dan zou Wickie Wickie niet zijn als hij daar een Wickiemomentje uit kon halen. Met de multitool de ketting bevrijd en de dame kon weer verder. Na een km of 2 moest Sarah weer eten en stopten wij langs de kant. Kwam de kettingdame weer langs met een ander probleem, voorderailleur wilde niet en ze had alleen het grote blad. Ook hier verleende Wickie hulp en verdiende hier zijn bier op de finish mee.

Het weer bleef onveranderd mooi en zonder te hoeven staan kwamen we de rest van de "bergen" over. De Fromberg was een aardige kuitenbijter en de Sibbegrubbe liep mooi. Aan het eind nog even de Cauberg en het zoet van weer een AGR-medaille, nummer 6, smaakte prima.

Prachtig is het dan om over de finish te komen en je naam te horen afroepen. Klus geklaard. Geweldige prestatie van Sarah die nu enthousiast bergfietser gaat worden. Volgend jaar mag ze de 100km proberen. Mooie ervaring voor mij om nu de ervaring van mijn eerste AGR te delen en over te dragen aan een ander.

Nabrander. Van de ongeveer 20duizend meefietsende personen ken je er misschien maar 20 of 30. Grappig dan dat je in al dat geweld een keer of 3 je buurman tegenkomt ondanks dat je verschillende tempo's rijdt en in andere groepen. Ook PdP en Eus haalden zonder kleerscheuren de finish.

Oh ja de finish, waar ik even later door een club vrouwen omhelsd werd en mijn beloofde bier in ontvangst mocht nemen als dank voor de ondersteuning onderweg. Life is beautiful op zulke momenten.

Na het fijne gezelschap van 3 SFC-vrouwen en op krachten te zijn gekomen met bier en hamburgers kwam de laatste krachtproef, nog bijna 20km naar Vijlen waar een warme douche wachtte.

Statistieken voor de AGR:

59,19km in 2u 50m 50s

snelheid gem 20,8

snelheid max 49,4

hartslag gem 138

hartslag max 184

Statistieken:

19,06km in 54m 08s

sneheid gem 21,1

snelheid max 51,5

hartslag gem 156

hartslag max 172

De hel van Zuidlaren

We schrijven een week voor de AGR en echt getraind is er nog niet. PdP wist een route die samenviel met een uitgepijlde route van Roden naar Zuidlaren vv, 60km met mooi weer en weinig wind. Het werden er bijna 71.
Om de feestvreugde nog wat te verhogen ging Eus ook mee. Effe de benen los wist P en als we die 60 in de benen hebben komt het in Limburg ook wel goed. Uit betrouwbare bron had ik in de afgelopen dagen al vernomen dat de 65km AGR ook zonder training best te doen is, dus....

Kwart voor 10 onderweg naar Roden en het zag er inderdaad heel goed uit. Nu nog soepel trappend waren we al snel bij het vertrekpunt waarbij we direct rechtsomkeert konden maken omdat de route in tegengestelde richting lag. Over de Brink naar Lieveren en dan via Langelo over Peest naar Zeijen. Het ging mooi en na een gemiste richtingspaal pikten we aan bij een grotere groep die een mooi tempo aanhield. Met z'n tienen reden we naar Zuidlaren voor een kleine ravitaillering en een, om in Mauritsterminologie te blijven, kleine urinelozing.

Voor de terugweg kozen we niet de gepijlde route, maar de kortste weg naar huis. Veel tegenwind die ook in kracht was toegenomen maakte het er niet gemakkelijker op en af en toe werden de krachtsverschillen duidelijk. Gas terug en af en toe een pauze maakte dat we alle drie niet geheel kapot thuis kwamen.
In Vries vielen we midden in een soortement van bevrijdingsfeest en moesten het afleggen tegen de verkeersregelaars. Over Donderen naar Peize waar we de vrouwen elite van de SFC achterop reden. Binnendoor over Leutingewolde en Nietap terug in Leek.

Volgende week het echte werk, bier en hamburgers op de finish in Valkenburg :-)

Statistieken:
70,79km in 2u 47m 07s
snelheid gem 25,4
snelheid max 40,4
hartslag gem 150
hartslag max 168