En dan die helling

Bij de ingang van ons bungalowterrein ligt een prachtige helling voor als je er uit wilt. Dan gaat het steil naar beneden. Omhoog is dus een ander verhaal.

Gemeten met de Garmin is ie 200m lang en gaat het 17m omhoog. Op zichzelf niets bijzonders dus. Met z'n 8,5% gemiddeld een eitje voor een doorgewinterde Dijkridder.

Gedurende de vakantie heb ik deze puist dus ook een keer of 20 bedwongen met de fiets (race en ATB) en dat voelt erg lekker op de kuiten. Vergelijk het met de Cauberg aan het einde van de AGR zo je wilt.

Een prachtig einde van de vakantie.

Zo ziet Denemarken er uit als er gefietst is.

Nog een rondje samen

In de laatste dagen voor het einde van onze prachtige vakantie de krachten gebundeld voor een laatste ronde.

ATB banden opgepompt en Astrid de route laten maken. Achter Ebeltoft linksaf en dwars over het schiereiland naar zee.

Een prima rit die volgens Astrid lekker liep, vooral bergop. Dat belooft wat als ze een beetje doortraint. Samen de Ventoux? Steeds verder gaan met het verkennen en verleggen van grenzen.

"Tot de volgende bult en dan ga ik zitten en mag je me halen met de auto.": zegt ze.
Mooi, denk ik, even full speed. Maar het komt er niet van. De hele route wordt uitgereden. Chapeau!

Voor de grap mijn hartband omgedaan en de data opgeslagen.
Statistiek: 21,6km hartslag gem 86 en max 112 (pillenvrij).

Die 112 was omdat ik voor de zoveelste keer op mijn plaat ging bij het niet uit de clip krijgen van mijn linker schoen.