Postbodes en andere Popgroepen

Wim wilde vanmorgen met zoveel mogelijk Dijkridders gaan fietsen. Vanwege het bijzondere karakter van de dag was het vertrek om 0945 vastgesteld in plaats van 0930. Aan de start richtte   J-W een nieuwe popgroep op, Brakman Turner Overdrive, met de nadruk op brak. Alle opties open dus.
Met z'n 4-en, want PdP en BB vertoeven in het verre buitenland en van Paul hebben we al een tijdje niets gehoord. Dus met 4.

Doel: Appelscha, koffie en voor 12:30 thuis. Over het weer niets dan goeds en ook over de tour. Daar schijnt een postbode in mee te rijden. Ik heb gezocht in het www-archief en het volgende gevonden: 

En inderdaad het idee is niet nieuw, in de jaren 40 werd er al onderzoek gedaan naar dit fenomeen. Let vooral op de vorm van het stuur en de futuristische helm.

Tijdens een telefoonstop kwamen we erachter dat Harko op een hele andere fiets meereed. Nieuwe sponsor oid? Maar het was zijn crossfiets. Met slechts 3 bar in de banden werd het voor hem een krachttraining.

Het doel haalden we uiteraard met wat omzwervingen en het viel op dat Harko nog niet echt aan leiding gewend is. Veel waarom vragen met als antwoord van Wim: "Omdat ik de baas ben."
In Appelscha via de braderie aan de koffie en direct een discussie met een fries die het raar vond dat wij zonder fietsen in wielerpakken op een terras zaten. Gelukkig spreekt Wim redelijk over de grens en kon hij de man vertellen dat wij sinds gisteren ontsnapt zijn en onderweg naar Hilversum. Ook in dit geval maakte het weer niet uit wat er verteld werd, als je maar een verhaal hebt.
Op de terugweg pakten wij even voorbij Ravenswoud en passant het grindpad over de hei en daarna door het bos naar Westervelde.

We fietsten snel en met een grote boog om Norg heen, over Steenbergen en Nieuw-Roden naar huis. Tussen Westervelde en Steenbergen spurtte Wim er vandoor alsof hij de 50 nog even wilde aantikken, ik haalde hem terug en bleef steken op 49,6.
Precies op tijd weer op de Dijklaan.

Hadden we in het verleden regelmatig last van fietspubliek in Drenthe, nu zijn ze ook de grens met Friesland al over en wordt het steeds erger met schreeuwende en scheldende ouden van dagen. Renners denck om uwe saeck, de Benidorm Basterds zijn overal.

Statistieken:

69,51km in 2u 20m 8s
snelheid gem 29,8
snelheid max 49,6
hartslag gem 146
hartslag max 180


Plaatjes van de postbode

Hallucinaties en vergezichten

Hoe kan het ook anders in deze periode. Het mooie weer moest en zou er eens zijn. Gelukkig vanavond prima omstandigheden voor een mooie rit. Maar liefst 12 S(T)FC-ers aan de start, maar niemand die een route had voorbereid en dus moesten we het met de encyclopie van Sander doen.

Vanachteruit het peloton brulde hij de richting en al spoedig waren wij goed op weg. Eerst tegen de wind in richting Midwolde en Lettelbert. Al vroeg in de koers bleek dat er grote mannen met grootse plannen meefietsten, want al voor het eerste viaduct ging het gas erop. Gelukkig hielden zij even later in, wetende dat Parijs nog ver is.
In Oostwold dwars door de weilanden richting Den Horn en Aduard. Onze provincie is mooi als de zon schijnt. Al draaiend door het vlakke land en gehoorzaam de bevelen van Sander opvolgend bereikten wij via Niehove Kommerzijl. Het tempo was mooi en het ging lekker tot nu toe. Een korst brood en een glas water bleken voldoende.

Tot ergens bij Munnikezijl het noodlot toesloeg. Bij de laagstaande zon meende iemand paarden door de dijk te zien komen en zachtjes hoorde ik fluisteren dat de reddingsboot van Ameland een uitruk had. Dus toch? Weg mooie droom over schoon rijden. Fata Morgana's, hallucinaties en luchtspiegelingen. Alles verscheen ineens op het toneel en zou het dan toch gelegen hebben aan de hoeveelheid geschonken bloed aan de bloedbank van een van ons? We zullen het nooit weten.

Over Burum en Lutjegast naar Oldekerk, lekker met de wind in de rug en boven de 30. De snelle mannen hielden zich rustig en zo "snelden" wij over het lange rechte eind van de Mensumaweg naar Tolbert. Wickie moest zo nodig nog even voluit het viaduct op en in Tolbert was het peloton uiteengereten en ging ieder zijns weegs.

Prachtige rit uit de encyclopie van Sander en zonder lek.
Nu weet ik ook wie die 2 in het rood gestoken renners waren.

Statistieken:
64,86km in 2u19m23s
snelheid gem 27,9
snelheid max 41,3
hartslag gem 127
hartslag max 181

Wieltjesplakken en Mongolenwaaiers

"Wij gaan een keer op de fiets naar het werk": zei de Bontempi van Spijkerboor en omstreken. Vandaag was het zover, we hadden een mooie route uitgezet van Annen naar Coevorden. Met de fiets achterop de auto naar de carpoolplaats in Annen en starten om 06:00.

Wat is Drenthe geweldig als je 's morgens om 06:06 gaat fietsen en je nergens last hebt van dove, scheldende, met twee breeduit naast elkaar blijven rijdende ouden van dagen die nog steeds willen aantonen dat ze zonder hulp hun rechter of linker middelvinger omhoog kunnen krijgen.
Opkomend zonnetje en een klein beetje wind maakten het af. Voor ik goed en wel in het zadel zat was Erik al in twee klappen Anloo voorbij en kon ik met moeite aanpikken. Om het in Harko's bewoordingen te zeggen:

 'Maar Erik Fidder is niet zomaar een renner. De Erik Fidder die ik ken heeft vroeger wedstrijden gereden en gewonnen!' 

En zo is het maar net. Ze hadden voor hem een standbeeld moeten oprichten. Nu moeten we het doen met een beeld van Harry CB.

Makkelijk boven de 30 trappend met mij in z'n wiel ging het van Annen over Anderen en Anloo naar Rolde. Lag er maar asfalt, dat zou veel vergoeden, maar nee speciaal voor toeristen enzo liggen daar authentiek drentse veldkeien op de weg zodat je alle kanten opstuitert. Gelukkig werd het even buiten Rolde beter en maakten de klinkers plaats voor asfalt. Zoevend door Grolloo en Schoonloo waarvan de uitspraak meer op Schoon Loo lijkt, dan in De Kiel rechtsaf door de bossen naar Zweeloo, Aalden en Meppen. Als je dat gehad hebt is het nog maar even en je bent Oosterhesselen en Dalen voorbij en voor je het weet ben je in Coevorden.

Gelukkig maar, want door het hoge tempo begon de tank al aardig leeg te raken en we moesten nog terug ook. Een werkdag lang de tijd om te herstellen. Veel drinken en goed eten en weer energie opdoen voor de terugreis. Dit lukte wonderwel en niet in de laatste plaats door de goede verzorging van onze collega Erik Beekman die ons op de been hield met goeie grappen en veel koffie.

Statistieken:
56,05km in 1u51m29s
snelheid gem: 30,2
snelheid max; 38,9
hartslag gem: 156
hartslag max; 167
2232cal


Donderdagmiddag 1600 uur. Fietspak aan en wegwezen. Het kostte even moeite het goede spoor te vinden, want Coevorden is druk tijdens de havendagen. Bijna dezelfde weg terug alleen met meer wind en vooral tegenwind. In het bos heb je daar weinig hinder van, maar daarbuiten des te meer. De eerste 15km buiten Dalen kon ik goed kopwerk doen, alles onder de 30 ging goed en vooral in eigen tempo. Erik mooi in het wiel totdat hij warm was. Toen ging het gas er weer op en met 33 per uur ging het eigenlijk te snel.
Dat het steeds harder begon te waaien was erg lastig en vooral op het mooie rechte eind naar Rolde werd het zwaar. Tussen Rolde en Anderen moest ik Erik laten gaan, maar hij schakelde terug en samen bereikten we de carpoolplaats langs de N34. Daar kon mijn fiets op de drager en reed Erik de laatste kilometers naar Spijkerboor, effe uitrijden dus.

Uitgepierd en een half uur achter op het schema bracht de 406 mij zonder hijgen naar Leek.

Statistieken:
55,43km in 2u01m31s                  111,48km in 3u53m
snelheid gem: 27,4                           28,7
snelheid max: 33,4                           38,9
hartslag gem: 150                            152
hartslag max: 169                            169
2245cal                                         4477

Resume: bijna 100km in het wiel van Erik, af en toe in de Mongolenwaaier omdat ik net niet kon aanpikken en soms concluderend dat er geen bal aan is als je niet naast elkaar kunt fietsen en praten. Een dag later en redelijk hersteld gaan we dat zeker nog eens doen, maar dan niet de volle 55km, maar vanuit De Kiel een mooie 35km. Meer dan zat.

De Druiventros

In de aanloop naar deze zondagsrit werd er op Facebook nog het een en ander uitonderhandeld. Grootste struikelblok bleek de afstand en na enig handjeklap werd deze vastgelegd op 60km.

Onder het mom van een rustige rit en de aanwezigheid van vrouwelijk schoon lokte ik buurman Wim naar het SCL. Met maar liefst 7 SFC-ers, 2 Dijkridders en 1 Dalton vertrokken wij in de richting van Bakkeveen. Dames voorop, voor het tempo en de richting. De omstandigheden waren ons bijzonder goed gezind, weinig wind en volop zon. Om 9 uur al een graad of 18. 

In Bakkeveen links richting Waskemeer en Oosterwolde en iets verderop het vaste koffieadres in Appelscha. Het tricot van Jan was de aanleiding voor een serieuze speurtocht naar de echte Daltons en aansluitend legde Bonno ons het werkelijke verhaal achter Asterix en Obelix uit. En dat allemaal op een korst droog brood en een kan water.

Terug over Ravenswoud richting Veenhuizen, waar Wim op kop ging rijden en er weer paden ontdekt werden waar nog nooit een SFC-er geweest was. Daar is Wim goed in, want hij kent alle paden tussen Diever en het Lauwersmeer.

Eenmaal thuis met bovenstaand plaatje lijkt het of we een druiventros gereden hebben, maar met enige fantasie zou het ook een eikenblad kunnen zijn. (ook gehoord tijdens de koffie: je hoeft bij ons niet in de boom te hangen om een eikel te zijn)

Een uitzonderlijk mooie en gezellige rit over 65,54km in 2u 25m 59s. Constatering van 2 Dijkridders: ze rijden ook onverharde paden die wij overslaan vanwege de grotere kans op lek.

Statistieken: 65,54km in 2u25m59s

snelheid gem 26,9

snelheid max 33,2

hartslag gem 125

hartslag max 172 (inderdaad op het onverharde pad)