Ik zat op judo

Ik kon vandaag kiezen uit 2 titels voor een stukje, aangedragen door de meefietsende Dijkridders. De eerste van J-W: "Dat moet je voor mijn voeten niet doen!", en de tweede door Wim: "Gelukkig maakt De Heer overal foto's van." Dat het geen van beide is geworden komt door een vraag van Wim: "Heb jij aan judo gedaan?"
Vandaar dus: Ik zat op judo.

Want... Lang geleden, toen ik een jaar of 6 was, heb ik een jaar judo gedaan. Iets van fysieke weerbaarheid. Af en toe maak ik daar nog dankbaar gebruik van. Niet in aanvalstechnieken, maar voor het valbreken. Trots was ik, als enige in mijn groep, op mijn gele band (omdat de witte op waren). Maar... dat was eens.

Omdat de tocht in Norg niet doorging en ik anders met vrouw en kinderen moest gaan boodschappen doen redden 3 Dijkridders mij van dit vreselijk lot. Ondanks afgelasting werd er ATB gereden op een door Wim bedacht verhard parcours. Als geen ander kent hij de omgeving en brengt hij ons over onvermoede en soms onverharde paden. Op deze manier zien wij veel van ons prachtig deel van Nederland.

Het begon niet echt lekker en zoals altijd komen er dan 2 stemmetjes in mijn hoofd. Het ene dat zegt: "Wat doe je hier? Stap af!" en het andere: "Lekker fietsen, man. Gaat onwijs goed."
Dan blijf je dus zitten en stampt tegen beter weten in met de groep mee. Tot ik na ongeveer 20 minuten in een soort zwart gat belandde. Volgens het ooggetuigenverslag van J-W, die vlak achter mij reed, zweefde ik ineens door de lucht. Ik kwam op beide voeten terecht, raapte mijn fiets op, zette het stuur recht en vervolgde mijn en onze weg. Een blokkerende voorrem was de oorzaak na een stuurfout. Het deel tussen blokkeren en op beide voeten terecht komen ben ik kwijt.
Wim meende hierna zeker te weten dat ik aan judo gedaan had en van J-W mocht ik dit niet voor zijn voeten doen, vandaar.

J-W: 'Amper twintig minuten onderweg blokkeerde de remmen van Freek bij het nemen van een bocht. Ik zat pal in zijn wiel en dus eerste rij. Ik kon mijn ogen niet geloven. De fiets raakte de grond. Ik kon hem net ontwijken. Maar waar was Freek? Freek vloog tussen hemel en aarde en kwam als een wonder boven wonder op beide voeten terecht. Met beide benen op de grond en met een schoonheid die Epke Zonderland vreemd is.'

Verder op onze prachtige rit, mooi in de zon richting Peest en via Westervelde het Fochteloërveen in. Het waaide wel hard en dat was op de vlakte dubbel goed merkbaar. Daarna over Veenhuizen naar huis.Met nog zo'n 10km te gaan ging het niet meer. De benen wilden niet meer rond en het werd stoempen. Genoeg gegeten, genoeg conditie enz. Maar het ging niet meer. Achter de brede ruggen van J-W, Harko en Wim kwam ik thuis. Leeg.......

Kijk voor het verhaal van J-W op  www.dijkridders.nl

Statistieken:

55.66km in 2u 20m 8s
snelheid gem 23.8
snelheid max 32.3
hartslag gem 151
hartslag max 169

Rondje Assen

Omdat Maurits een verjaardag in Assen moest vieren en ik tussen 2 en 5 niet heen en weer wilde rijden besloot ik de race op de drager mee te nemen en het adres van mijn schoonouders als uitvalsbasis te benutten.

Het werd een rondje Assen dat ik moest onderbreken door de extra vroeg invallende duisternis. 

Statistieken:

26km in 55m 31s
snelheid gem 28.1
snelheid max 34.1
hartslag gem 155
hartslag max 164

Tacxman

Gisteravond laat, na een kort directie-overleg, besloten toch met de Ridders mee te gaan. Ik mailde Wim nog even dat ik erbij zou zijn, maar hij leest geen mail als hij niet op de zaak is. Zodoende stond ik vanmorgen om 0730 alle voorbereidingen te doen voor een mooie, door Wim geregisseerde, ATB-tocht op verhard terrein.

Van PdP wist ik middels de zogenaamde keukenraamcommunicatie dat hij niet zou starten. Hij wees op zijn buik wat kan betekenen dat hij last heeft van Bombaybelly.... Jammer, want hij weet alleen al met zijn humor ons op de weg te houden.

Om even voor half 10 waren Ridder en fiets gereed om het grote avontuur aan te gaan, alleen bespeurde ik nog weinig activiteit bij nr49, het verzamelpunt. Geen Paul, die meestal erg vroeg is omdat hij van ver moet komen. Van Bert weten wij dat de mist in zijn ogen aan het optrekken is en hij werd niet verwacht. Toch maar even bij Wim aangebeld, die evenmin in pak stond. Vreemd.......

Rit afgelast! Geen belangstelling? Ziekte? Andere belangrijkere zaken? Alles was mogelijk op deze prachtige zondagochtend. "A'k dadde wet'n had"; sprak Wim onvergetelijk. Maar niets aan te doen, ik zou een dolende ridder worden en in alle eenzaamheid mijn kilometers moeten slijten.

Ik verliet in een niet zo beste stemming de Dijklaan en zette koers richting Nieuw-Roden. Op de race is alleen rijden nog tot daar aan toe, maar op de ATB geen moer aan. Nog geen kilometer onderweg of er barstte een gigantische hagelbui los en in combinatie met de stevige wind en vele natte regendruppen besloot ik terug te keren en in de garage te gaan trainen.

Na het commentaar vorig jaar van vrouwlief over een niet gebruikte (dure) Tacx wilde ik deze (Tacx) weer eens op de proef stellen. Eerst een kleine speurtocht naar de computer, die uiteindelijk achter de vriezer teruggevonden werd. Toen proberen het ding aan de praat te krijgen, de batterijen waren na het laatste gebruik blijven zitten en leeggelopen. Ik vreesde het ergste, but.. there is only one Wickie en na een klein half uurtje knutselen stond alles paraat.



Trainingsprogrammaatje erin en trappen maar. Dat was even wennen zeg. Hoog tempo, veel zweet en geen meter vooruit komen. Alles bij elkaar een kleine 40km gefietst in sur-place-positie. Het is niet de fijnste manier van trainen, maar van Harko begreep ik dat het in de winter belangrijk is om de benen rond te laten gaan. Bij het ATB-en staan ze te vaak stil. Wijze woorden van onze topper.

Waarom? Het moet! De AGR staat voor de deur en zo vroeg in het seizoen (14 april) is de gelegenheid buiten te trainen in optimale omstandigheden ver te zoeken. Kilometers trappen en gesimuleerde hellingen op.

Aanstaande zaterdag rijden we in Norg, met z'n zevenen?

Voor diegenen die vandaag niets gedaan hebben of konden doen: ook dit kan louterend werken.

Vitrectomy

Zondagochtend met 5 Dijkridders op pad naar Appelscha. Twee auto's met 5 ATB's. Dat beloofde wat. Alleen Bert en Harko ontbraken.

Harko omdat hij training moest geven en van Bert wisten we het niet. Hij beantwoordde de vraag met een kreet als "verrekt om mie", zo'n beetje gronings voor ik heb geen zin.

Al met al een frisse start, want het was niet warm en dat zou het ook niet worden. Droog wel en weinig wind. Op de parkeerplaats waren we niet de enigen. Vol is een groot woord, maar voor de helft gevuld komt aardig in de buurt. Met Wim voorop omdat hij alle paden kent stortten wij ons bos, heide, zand en water in. 

Dat bos goed water vasthoudt bleek ook vandaag, want geen pad was droog en ons een weg banend door de modder schoot het natuurlijk voor geen meter op. Voor snelheidsmaniakken die ons achterop kwamen, veinsden wij afgelopen kettingen, met bagger volgelopen derailleurs en ander ongemak.

Mooi was het wel en volgens J-W, die vandaag met minder betablokkers reed dan normaal, moest je in volle vaart recht door een plas. De kortste weg met de minste schade. Gas erop was dus het devies.

Patrick had al aangekondigd dat als hij er flauw van zou zijn hij een kortere route zou nemen naar de parkeerplaats. Wij konden ons dat na 3 valpartijen goed voorstellen en samen met Paul voegde hij op 3/4 van de route de daad bij het woord.

De 3 overgebleven ridders ploeterden nog even door, maar je moet Wim gelijk geven, we hadden een kilometer of 2 een prachtig droog pad. Zonder verdere valpartijen bereikten wij een minuut of 5 na P&P de parkeerplaats. 

J-W weet nu hoe louterend een afspraak om 9 uur op een parkeerplaats kan zijn in plaats van naar de kerk te gaan.

Om de inwendige mens wat te versterken had ik een thermos koffie achterin de auto en na deze te hebben leeggedronken konden we warm naar Leek.
Bij Wim op de oprit ongeveer anderhalve kuub friese modder van de ATB's gespoten en naar huis, over tot de orde van de zondag.

Vanmiddag werd uit een mailtje van Bert duidelijk dat het "verrekt om mie" heel iets anders betekent, hij moet namelijk aan zijn linker oog geopereerd worden en dat wordt Vitrectomy genoemd. Vanaf deze plaats wensen wij Bert maandag veel sterkte en een spoedig herstel.

(Niet van belang zijnde) Statistieken:

18,48km in 1u 21m 12s

snelheid gem 13.7

snelheid max 31.4

hartslag gem 142

hartslag max 176

Amstel Gold Race 2012

De kogel is door de kerk en de trekking van bijna de belangrijkste loterij voor wielerminnend Nederland is geweest.

Team Daltons doet mee aan de AGR 2012!!!