Vooraf aan de LeeksterTak

Zoals met zoveel leuke dingen is de voorpret al mooier dan de activiteit zelf. Weken lang had ik toegeleefd naar de voorbespreking en het verdelen van de routes van de Leekster Tak Tocht, kortweg LTT. Daarna het grote zwarte gat en het wachten tot we echt los mochten op vrijdagmiddag.

Perron 3 --> Borger

Met de ervaring van vorig jaar dat Hans en ik in het eerste deel, van Leek naar Tynaarlo, wel erg weinig bordjes hadden geplaatst, kon het alleen maar beter. Zeker met de ondersteuning van Margreeth, die vorig jaar samen met Yolanda kampioen bordjes zetten was geworden, moest het wel een ideale mix zijn voor het uitpijlen van het deel van Tynaarlo naar Borger.

Voor de zekerheid had ik voor het eerste en het tweede deel de routepunten uitgezet in Map Source en er een soort van stafkaart van gemaakt. De eerste voor een onervaren team en de tweede voor ons als handgreep.

Margreeth en ik zouden vanaf Tynaarlo (Perron 3) opereren nadat we in Tolbert onze materialen hadden opgehaald. Omdat enige haast wel geboden was (voor het donker thuis enzo) had zij haar Daewoo Matiz voor de gelegenheid uitgerust met speciale noppenbanden en voor een betere wegligging had zij zelfs een krat met ballast op de achterbank staan. Met daarnaast de heggenschaar, bijl, snoeischaar en nijptang en de kist met pijlen, borden en veiligheidsvesten was de Matiz vol en Margreeth vol van snode plannen.
Om niets aan het toeval over te laten had zij zelfs nieuwe schoenen gekocht met extra grip voor op het gaspedaal en vederlicht om snel de bordjes te kunnen ophangen en de berm te kunnen snoeien.

De afmetingen van een Matiz zijn zeer gunstig voor het rijden op fietspaden en off road. Ook de 2 smalle bruggen, met balustrade, in het parcours konden we met gemak over. Soms met een excuus aan fietsers die we met een grote stofwolk achter ons inhaalden en heel vaak hardop zeggen dat we geen fietsers konden tegenkomen omdat die toch zaten te eten. Als dit geen avontuur is weet ik het niet meer en ik ben nog steeds van mening dat je alles in leven eens geprobeerd moet hebben om daarna te bepalen of je er spijt van hebt. Vrijdag dus een volmondig nee.
We waren nog net geen Dukes of Hazzard omdat we er geen wegen bijmaakten, maar veel scheelde het niet.

Op ongeveer 2/3 van de route begonnen we hem wel te knijpen want we raakten door onze rechtdoor pijlen heen. Na enig rekenwerk en inventief gebruik van de links- en rechtsafpijlen hadden we op het eindpunt maar een paar borden over, naast de twee die we in ons enthousiasme in tweeën hebben geslagen. Na een prima koffie bij Egbert Egberts via de nieuwe villa van Jan en Margreeth terug naar Tynaarlo en vandaar naar Leek.

Vliegende Brigade 1

Vliegende Brigade 2