Over land en zee met de gebroeders De P

Geheel bij verrassing kondigde neef Jeroen aan dat hij dit weekend aan de Dijklaan wilde bivakkeren en indien mogelijk ook de zondag mee wilde fietsen. Nu gaat dit niet zonder slag of stoot en er moest een kleine vergadering belegd worden met PdP over go or no go.

Enige voorwaarde: 

VOOR 29"ATB

Nu wil het geval dat geen van de rijders een dergelijk rijwiel bezit, dus werd het gewoon de 26. Na het wegpoetsen van de laatste resten Twentse klei op zaterdagavond kon vanmorgen om 0945 het drents/gronings avontuur beginnen.
Ook Klaas was weer van de partij en met z'n 4-en haalden we XdP in Nieuw-Roden op. We troffen hem niet thuis, maar zijn lieftallige huisgenote wist ons te melden dat hij ons tegemoet gefietst was om alvast warm te trappen. Nu fietsten wij hem tegemoet en met z'n 5-en en PdP als reisleider trokken wij voort.

Op weg naar het bos van Nietap moesten we eerst een stuk verhard langs het zogenaamde Anti-Verdwaalbos. Een bos dat zijn naam dankt aan de maar twee paden die erdoor lopen waardoor verdwalen onmogelijk was. Het enige spannende in dit bos was het grote witte huis dat er stond. Het woonhuis van Maria Vazalis.
Eenmaal in de bossen van Nietap moesten wij van het asfalt af en over zand en door modder onze weg vervolgen. Dat het Klaas aan enthousiasme niet ontbreekt bleek na zijn bijna perfecte doorsteek met zweefduik. Met andere woorden: zijn fiets bleef staan en hij stond ervoor. Het kon slechter aflopen en blij met geen klikpedalen.

Al pratend en trappend concludeerde XdP dat Jeroen jonger is dan onze fietsen. Het klopt, de neef is 16 en onze fietsen uit het retrotijdperk. Vanuit Nietap met een omtrekkende beweging naar het Leekstermeer waar op de camping van Cnossen gepauzeerd werd bij de voormalige kampeerstek van KL. Het ging mooi zo en af en toe dreigde er regen, maar we hielden het droog. 
We trapten over alle zandpaden achter het gemeentehuis en staken daarna door naar Tolbert om onze kuiten op de helling van het viaduct nog even te pijnigen.

Bij Boerakker nog even enige commotie over de te volgen route naar het pontje en uiteindelijk werd daar trapperkracht geruild voor armkracht omdat de pont aan de overzijde lag.

Een mooi bijna slot van deze rit. De terugweg over Boerakker en Tolbert kreeg zijn finale langs de trekvaart. Hier gooiden Klaas en Jeroen het gas erop en trapten de laatste 3,5km met een gemiddelde van 32. P volgde in het derde wiel en X en Wickie bepaalden bedrijfskundige strategiën en tactieken in de achterhoede. Na krap 2 uur stonden we weer op de Dijklaan en was Klaas op tijd terug voor de Euroborg. Wederom een mooie rit in onze mooie omgeving.

Treedt morgen de winter in, dan wordt het: Per pont en slee met de gebroeders De P

Statistieken:
40,24km in 1u 58m 20s
snelheid gem 20,4
snelheid max 33,0
hartslag gem 150
hartslag max 171

PS: De delen van de titels Over land en zee en Per pont en slee zijn niet zelf verzonnen, maar geleend van de onvolprezen Drs. P en voor deze zondag naar mijn eigen hand gezet.