Tijdens de voorbereidingen gisteravond de constatering dat mijn achterband plat stond en gelijk vervangen diende te worden vanwege scheurvorming. Met een paar druppen olie en de genoemde binnen- en buitenband stond de CAAD9 er weer prima bij.
Vanmorgen slechts 3 Ridders die wind en kou trotseerden met WH als reisleider. Hij stelde voor richting Norg te vertrekken en vandaar over Ravenswoud terug naar Leek te gaan. Prima plan voor 2 uur fietsplezier en Wim weet overal de weg.
Nog maar net onderweg en het onderwerp was al Moszkowicz waarbij de uitleg van een echte advocaat bijzonder welkom was. Van recht naar mooie verhalen is slechts een kleine stap en JW vertelde een prachtig relaas van een fietstocht naar Barcelona met oversteek per schip naar Italië en over de Alpen terug naar Nederland. Vanwege de slechter wordende weersomstandigheden in de Alpen kreeg de betreffende fietser overal gratis onderdak en eten. Waarop WH met de briljante uitspraak: "Het gaat er niet om of het waar is, als je maar een verhaal hebt." kwam.
Al fietsend door de prachtige omgeving van Norg en elk verhaal toetsend aan de stelling van Wim zetten wij koers naar Veenhuizen. Halverwege Huis ter Heide en Veenhuizen werd bij ons aangehaakt door 2 snelheidsmaniakken die ons tempo toch te laag vonden en er al snel weer vandoor gingen. Even later haalden wij een dame in die ons tempo wel goed vond en die een flink aantal kilometers met ons opreed. De altijd goedgebekte Wim werd hier kennelijk wat nerveus van want hij bleef stug voor zich uitkijkend aan de kop van de koers rijden waardoor Wickie met de dame het gesprek gaande hield.
Nu behoor je een dame niet naar haar leeftijd te vragen, maar gelukkig liet zij zich die zelf ontvallen. Het moet gezegd, maar een diepe buiging voor deze bijna 61-jarige renster die makkelijk meereed (het ging op dat moment boven de 30).
Vlak voor Ravenswoud ging zij links naar Smilde en wij rechts naar Appelscha. Hierdoor kreeg JW zoveel inspratie dat hij de sprint bergop om het bordje Ravenswoud wist te winnen. Waar het aan de achterkant van het peloton over ging weten WH en J-W nog steeds niet en Wickie heeft het verhaal. Vanaf dat moment tierden jalouzie en afgunst welig in de kopgroep. Vragen, veel vragen die vooral onbeantwoord zullen blijven.
De laatste 25km waren loodzwaar. Het was harder gaan waaien terwijl de krachten na anderhalf uur aan het afnemen waren. Nog net geen afzien en elkaar beurtelings uit de wind houdend kwam Leek in zicht.
Let niet op het manco in de route. Dit betreft een experiment met de Garmin waarbij we de snelheid onder de 25km/uur niet vastleggen. Dit is een idee van PdP om zo altijd met een gemiddelde van boven de 25 te kunnen rijden. De andere kant van het verhaal is dat ik na een druppelpauze vergeten ben mijn Garmin te starten en daar pas na een kilometer of wat achterkwam.
Komend weekend, waarschijnlijk op de zondag, de afsluiting van het TFC-seizoen met een gezamenlijke rit. Onderweg natuurlijk koffie met appelgebak, een van de Dijkridders overgenomen traditie.
Voor meer nieuws over de TFC: http://www.tfcwesterkwartier.nl
Inderdaad: zondagochtend 0900 vertrek vanaf Sportcentrum Leek, een route van ca 65km (bij 25 gemiddeld) en een koffiepauze in Norg.
Als je maar een verhaal hebt…ja…ja.
BeantwoordenVerwijderenMaar dit is dus niet het hele verhaal.
Zoals u weet heb ik maar één doel in mijn leven en dat is vrouwen aan het lachen maken.
En dat lukt mij maar mondjesmaat.
Maar toen de atletische gebouwde vrouw aansloot en naast Freek ging rijden was het een lachen en giechelen van jewelste.
Af en toe kwam ze bijna niet meer bij van het lachen.
Hoe krijgt die Freek dat voor elkaar?
JW en ik kregen af en toe wel een stukje van het gesprek mee maar dat vonden wij wel interessant (als je maar een verhaal hebt….) maar niet om te lachen.
Ook verbaasde het ons dat de vrouw gemakkelijk ons tempo kon volgen.
Zou het zo kunnen zijn dat Freek haar geduwd heeft?
Onder op de rug heb je meer grip als je duwt, dat weet iedere wielrenner.
Tevens was het zeer verdacht dat nadat zij was afgeslagen Freek op kop ging rijden in een tempo die ik alleen kon volgen door even een plaspauze in te lassen.
Kennelijk is er een stofje in zijn lichaam vrijgekomen dat riekt naar doping.
Maar we zullen het nooit weten Freek zwijgt….net als Lance Armstrong.
Groet nr. 53
Ja, ja, dat was ineens een geheel andere Freek.
BeantwoordenVerwijderenFreek, "the Womanizer".
Wat ik die ochtend heb gezien en met name heb gehoord, daar slaapt Bert een hele week onrustig van.
Zondag fietst hij mee met de TFC.
De vrouwen zijn gewaarschuwd.