Vanmorgen rond prikkeltijd vertrokken. Nu eens niet met de kaart in de achterzak maar met een degelijk voorbereide route op de Garmin. Met de bijzonder gedetailleerde kaart van Openfietsmap op de laptop had ik een rondje Skanderborg gecomponeerd van 70km en in de Garmin geschoten. Eenmaal op weg bleek dat een goede reisgenoot en zoals dat wel vaker gaat met partners onderweg waren we het ook wel eens oneens. Soms zat Garmin er naast en moest ik een U-bocht maken om weer op het goede pad terecht te komen. Waaruit maar weer eens blijkt dat we niet altijd door onze eigen schuld van het goede pad afdwalen.
Het weer blijft hier doorlopend goed, hoewel het iets harder waaide dan zondag. Graadje of 23 en prachtige uitzichten over de graanvelden. Mooi glooiend en vanaf Dyngby naar Skanderborg gaat het bijna alleen maar naar beneden. Goed voor het gemiddelde, want toen ik dit vlak voor Skanderborg
controleerde was het ruim boven de 30. Ik zou die 70 km in 2 uur en 20 minuten afraffelen.
 |
De harde waarheid werd even anders, want nog maar net Skanderborg uit werd het steiler en even buiten Stilling kreeg ik zowaar Visioenen van de Ventouxbeklimming. Als je het graan uitwisselt voor lavendel is het plaatje compleet. Garmin gaf 9% aan en dat voelden de kuiten. Ondanks het prachtige uitzicht moest ik behoorlijk aan de bak en was blij dat ik boven was. Gelukkig had Maurits mij nog een banaan in de handen gedrukt en kon ik mijn tekort direct aanvullen.
Even verderop lag prachtig asfalt, alsof het er net voor mij was neergelegd. En inderdaad, 500 meter verderop stond ik tot mijn velgen in het warme asfalt en kon ik het nieuwe profiel van de banden schrapen.
Vol goede moed de aanwijzingen van Garmin opvolgend belandde ik in het futuristische Marslet. In een van de buitenwijken dacht ik terug te gaan in de tijd en in de jaren 50 terecht te zijn gekomen in het Tativille uit Mon Oncle van Jacques Tati. Zo abstract gebouwd.
Bovendien waren ze ook hier aan het werk aan de weg zodat ik mij een veldrijder voelde, met de fiets op de schouder al klunend over de keien. Van omleidingen hebben ze hier nog nooit gehoord.
Via Malling en Beder Malling naderde ik al snel de kust en kon ik de Lille Belt al zien liggen, hier omgedoopt tot Saksild Bucht. Toen was het nog maar een stukkie naar "huis".
Statistieken:
71,66 km in 2u 45m 19s
snelheid gem 26,0
snelheid max 52,5
hartslag gem 146
hartslag max 167
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten