Ik zat op judo

Ik kon vandaag kiezen uit 2 titels voor een stukje, aangedragen door de meefietsende Dijkridders. De eerste van J-W: "Dat moet je voor mijn voeten niet doen!", en de tweede door Wim: "Gelukkig maakt De Heer overal foto's van." Dat het geen van beide is geworden komt door een vraag van Wim: "Heb jij aan judo gedaan?"
Vandaar dus: Ik zat op judo.

Want... Lang geleden, toen ik een jaar of 6 was, heb ik een jaar judo gedaan. Iets van fysieke weerbaarheid. Af en toe maak ik daar nog dankbaar gebruik van. Niet in aanvalstechnieken, maar voor het valbreken. Trots was ik, als enige in mijn groep, op mijn gele band (omdat de witte op waren). Maar... dat was eens.

Omdat de tocht in Norg niet doorging en ik anders met vrouw en kinderen moest gaan boodschappen doen redden 3 Dijkridders mij van dit vreselijk lot. Ondanks afgelasting werd er ATB gereden op een door Wim bedacht verhard parcours. Als geen ander kent hij de omgeving en brengt hij ons over onvermoede en soms onverharde paden. Op deze manier zien wij veel van ons prachtig deel van Nederland.

Het begon niet echt lekker en zoals altijd komen er dan 2 stemmetjes in mijn hoofd. Het ene dat zegt: "Wat doe je hier? Stap af!" en het andere: "Lekker fietsen, man. Gaat onwijs goed."
Dan blijf je dus zitten en stampt tegen beter weten in met de groep mee. Tot ik na ongeveer 20 minuten in een soort zwart gat belandde. Volgens het ooggetuigenverslag van J-W, die vlak achter mij reed, zweefde ik ineens door de lucht. Ik kwam op beide voeten terecht, raapte mijn fiets op, zette het stuur recht en vervolgde mijn en onze weg. Een blokkerende voorrem was de oorzaak na een stuurfout. Het deel tussen blokkeren en op beide voeten terecht komen ben ik kwijt.
Wim meende hierna zeker te weten dat ik aan judo gedaan had en van J-W mocht ik dit niet voor zijn voeten doen, vandaar.

J-W: 'Amper twintig minuten onderweg blokkeerde de remmen van Freek bij het nemen van een bocht. Ik zat pal in zijn wiel en dus eerste rij. Ik kon mijn ogen niet geloven. De fiets raakte de grond. Ik kon hem net ontwijken. Maar waar was Freek? Freek vloog tussen hemel en aarde en kwam als een wonder boven wonder op beide voeten terecht. Met beide benen op de grond en met een schoonheid die Epke Zonderland vreemd is.'

Verder op onze prachtige rit, mooi in de zon richting Peest en via Westervelde het Fochteloërveen in. Het waaide wel hard en dat was op de vlakte dubbel goed merkbaar. Daarna over Veenhuizen naar huis.Met nog zo'n 10km te gaan ging het niet meer. De benen wilden niet meer rond en het werd stoempen. Genoeg gegeten, genoeg conditie enz. Maar het ging niet meer. Achter de brede ruggen van J-W, Harko en Wim kwam ik thuis. Leeg.......

Kijk voor het verhaal van J-W op  www.dijkridders.nl

Statistieken:

55.66km in 2u 20m 8s
snelheid gem 23.8
snelheid max 32.3
hartslag gem 151
hartslag max 169