Sjorren

Vanmorgen maar liefst 4 Dijkridders aan de start en dat na een enerverende Songfestival app-sessie. Gedurende het festival appten we een kleine 300 berichten die door Wim wat laat opgemerkt werden en door hem allemaal gelezen moesten worden om bij te blijven.

Op een ongewone Dijkridderstijd, 9 uur, vertrokken J-W, Harko, Wim en Wickie voor een rit van ongeveer 2 en een half uur. J-W had verplichtingen elders na 12-en. Nog geen kilometer van huis en het begon al, problemen met de Garmin van Harko, iets met snelheid en hartslag. Wim en ik reden langzaam door, maar alles wat er kwam geen Harko en J-W. Even voorbij het Ronostrand gaf hij de pijp aan Maarten en besloot huiswaarts te keren zodat er nog 3 over waren.

Zoals gewoonlijk wist Wim een mooie route en met een snelheid van rond de 30 per uur toerden we naar Appelscha. Bij Ravenswoud en Oude Willem liggen een paar prachtige lange rechte wegen en daar ging het loos. Met J-W voorop knalden we langdurig met 36 tegen de wind in en het leek erop dat J-W maar door kon gaan. Later vertelde hij dat hij in een soort flow zat. Het leek Wim en mij eerder dat hij aan het sjorren was, het sleuren op kop zogezegd. Af en toe namen Wim en ik over, maar telkens werden we overklast door J-W die er weer een schepje bovenop wist te gooien.
Van Oude Willem over Wateren naar Canada en weer ging het super boven de 30. Waar waren wij mee bezig? De uitspraak van Harko: "Tweeën een half uur, dan kan je mooi 75km rijden" gestand doen of waren we gek?

Onderweg naar Appelscha bleef het maar snel gaan, J-W wist van geen ophouden. Opgeven van Wim en Wickie zou betekenen dat ook zij de gehele terugweg kopwerk zouden moeten doen, dus kwam dat niet ter sprake. In Appelscha ging het wat rustiger zodat we even konden herstellen, maar nauwelijks buiten de bebouwde kom of het gas ging er weer op. Van Willemstad over Fochteloo naar Weper is een prachtig lang klinker stuk en ja ook daar boven de 30. Op dit punt wisten wij dat het gemiddelde op 30km/uur lag en dat er een redelijk grote kans bestond dat we het doel van 30 gemiddeld zouden halen. Doorwerken dus, blijven sjorren.

Vooral J-W liet zich hier gelden. Kan je toch zien dat hij de Ridder is met de meeste tijd. Meer dan 90% kopwerk is voorwaar geen kleinigheid en zouden we het zadel van de week nog uitreiken had hij em dubbel en dwars verdiend, met afstand, met vlag en wimpel, enz, enz, enz....
Met het gevoel dat de wind altijd tegen was en het kleine beetje kopwerk dat Wim en ik konden doen bereikten we Leek. Als blijk van waardering lieten we J-W het bordje voor de sprint ofwel we konden niet meer aanzetten.

Statistieken:

75,05km in 2u 30m 16s
snelheid gem 30,0
snelheid max 38,2
hartslag gem 150
hartslag max 177


Dat de korte training van Harko toch zijn vruchten heeft afgeworpen blijkt uit het feit dat hij daags erna de hoogste trede van het podium haalde in zijn 30+ master klasse. Klasse van Harko en de felicitaties van de Ridders.