Voluit?

Vanavond sprak ik PdP. Hij vroeg of ik nog ging fietsen, zo ja dan waren we met z'n vieren, want J-W en W zouden ook gaan. Toen puntje bij paaltje kwam en er 3 ridders gereed stonden bleek PdP ineens fietsangst te hebben en ging niet mee. Ook het voorstel vast een opwarmrondje te rijden en hem daarna te laten aansluiten kon hem deze keer niet over de streep trekken.

Niets zo lastig als bij windstil weer met z'n 3-en te fietsen. Wim als reisleider op kop en wij er achteraan? 2 man op kop en 1 erachter? Wat was wijsheid. Daar waar het mogelijk was reden we alledrie op kop, maar J-W en W deden het meest.
Telkens als ik met Wim op kop reed piepte J-W ertussen. Sterk genoeg om volgende week voor de 4e keer de Mont Ventoux te beklimmen.

A la Piet Paulusma bekeek Wim het wolkendek en stelde voor om over de oostindischewijk naar Zevenhuizen te rijden waar J-W bij zijn loods de status van de rioleringswerkzaamheden kon opnemen. Van daar af met wat omwegen richting Bakkeveen waar we zonder koffie en appelgebak doorheen stoven. Op verzoek van J-W de smalle paden mijdend. Geen sterke verhalen, alleen even kijken hoe je met de auto het dichtst bij de Freulevijver kon komen.

Door naar Wijnjewoude en Ureterp. Constant het tempo tegen en over de 30 aanhoudend stoven we vlak voor Marum onder de A7 door richting Tolbert. Ongemerkt voerde Wim het tempo op tot tegen de 40km/h. Zelfs het viaduct bij Mienscheer vormde met deze snelheid geen enkel obstakel, geen verval was meetbaar. Over progressie gesproken......

Het laatste stuk naar Tolbert was een eitje en op de rotonde aldaar begon het uitrijden. Direct werder alle mogelijke apparaten geraadpleegd om te kijken naar hartslagen en gemiddelde snelheden.

Niet onaardig voor een doordeweekse woensdag:

44,82km in 1u 27m 57s
snelheid gem 30,6
snelheid max 39,4
hartslag gem 132
hartslag max 166

Zoals gezegd geen sterke verhalen en als je achter J-W en W rijdt hoor je door het windsuizen ook niet wat zij bespreken. Hoe hoger de snelheid hoe groter de verstoring door de wind.