Maakt niet uit. We konden aardig uit de voeten op deze goed uitgepijlde route. Het door Wim in het vooruitzicht gestelde vlakke parcours was allesbehalve vlak en zeker in de eerste 20km ging het behoorlijk op en neer qua meters. J-W vergeleek het zelfs met een bobsleebaan.
Ik vond het zwaar. Zeker na 2 weken niet fietsen en voor het eerst met een nieuwe ATB het veld in. Het was telkens zoeken naar het juiste verzet en alles net even anders dan de oude ATB. Gelukkig was er een ravitaillering na 20km en daar kon ik even op adem komen en werken aan mijn humeur. Wat zoveel betekent als veel drinken en eten. Nutriënten dus.
Na de pauze verder, maar minder heuvelachtig en minder technisch. Vreemd was wel die ene bidon die ik bij km 33,7 in de berm zag liggen. Even verderop stond J-W op mij te wachten en vroeg of ik zijn witte bidon ook ergens had gezien. Hij ging terug en ik wachtte met Wim op de glorieuze terugkomst van J-W. Helaas vond hij zijn bidon niet.
Na deze hervatting was ik de beide mannen al snel weer kwijt wat wilde zeggen dat zij voor mij reden. Het 2 weken niets doen eiste steeds meer zijn tol.
Na bijna 45km was daar eindelijk de verlossende finish die J-W en ik tegelijk passeerden. Wim had toen al lang zijn ATB op de drager staan.
Al met al lekker gefietst, 1 bidon minder en een mooie ervaring rijker.
Bij thuis komst ontdekten wij dat ook Patrick niet had stilgezeten en er in zijn eentje op uit was gegaan. Een solotraining van deze Dijkridder.
Statistieken:
44,0km in 2u 17m 49s
snelheid gem: 19.2
snelheid max: 28.5
hartslag gem: 162
hartslag max: 179
Geen opmerkingen:
Een reactie posten