De Witte Tornado stampt

Vandaag was weer zo'n dag, vaderdag. Aanvankelijk zou het een rondje Lauwersmeer worden met KloosterJan, maar die had zijn agenda uit het oog verloren waarop er naar een alternatief gezocht moest worden. Met PdP zou ik een rustig rondje rijden, maar op het laatste moment haakte hij af wegens naderend onheil. Wat dat op nr 45 inhoudt wordt op dit moment onderzocht.

Bleven over een Opa , een Druppelaar en een Viking. Met het oog op de wind en de kreet: "Het blijft droog!" zetten wij koers naar Marum. Al spoedig zat het tempo er goed in en met een pittige tegenwind ploegden wij voort. Opa, aka De Witte Tornado, beweerde zeker een week niets te hebben gedaan en klaagde steen en been over de snelheid, terwijl Wim en Wickie het prima vonden gaan. Tegen de tijd dat we bij Ureterp kwamen lag dat anders. Bert, inmiddels warmgedraaid, bleef het tempo aangeven en knalde ook tegen de wind in makkelijk 30. Later beweerde hij dat het slechts zijwind was, maar toch..... Wim zegevierde over het blauwe bord. Vlak daarna leek de route op te houden. Een afslag te vroeg naar links deed ons op de Strade Bianche belanden. Een martelgang over de friese kasseien volgde totdat we na ruim een kilometer weer echt asfalt onder onze banden hadden. Wim, getergd door de klinkers, wilde op slinkse wijze ook het bordje Wijnjewoude aan zijn zegekar binden, doch hij had buiten de veerkracht van de Viking gerekend en werd op de meet geklopt.


In dit hoge tempo kon het niet goed gaan en inderdaad vlak voor Bakkeveen kwam de achtervelg van Bert gevaarlijk dicht bij het asfalt. Een kleine veldkei, waarschijnlijk meegenomen van het onverharde stuk van de Dokter Prakkenlaene, zorgde voor obstructie. Voor het eerst hoefde Wickie bij aanwezigheid geen band te leggen en heeft Bert zijn bandverwisseldiploma verdiend. Op het mooie rechte eind van Bakkeveen naar Een-West liepen de snelheden met behulp van de gunstige wind weer behoorlijk op en vanaf De Haspel naar Leek ging het langdurig tegen de 40. Toen De Witte Tornado bij de witte brug nog even gas gaf kon Wickie niet meer volgen en stoven de Druppelaar en Opa er vandoor. Het bord Leek was voor Wim en met een prachtig gemiddelde stonden wij na anderhalf uur weer op de Dijklaan.

Statistieken:

46,16km in 1u 36m 25s
snelheid gem 28,7
snelheid max 40,9
hartslag gem 151
hartslag max 185

1 binnenband
1 CO2 patroon